คำในภาษาไทย

กุญแจ

คำบาลีกุญฺจิกา

คำสันสกฤตกุญฺจิกา

ความหมายลูกกุญแจ

พจนานุกรมไทย กุญแจ หมายถึง:

  1. น. เครื่องสําหรับใส่ประตูหน้าต่างเป็นต้น เพื่อยึดหรือสลักไม่ให้เปิดเข้าออกได้ เวลากดหรือไขออก มีเสียงลั่นดังกริ๊ก มีลูกไข เรียกว่า ลูกกุญแจ, ประแจ ก็เรียก. (ป., ส. กุญฺจิกา ว่า ลูกดาล, เทียบมลายู กุญจี).

 ภาพประกอบ


 คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกัน

กฏุมพี กร, กรณ์ กรรม กล กสิกรรม กักขฬะ กาญจนบุรี กิจจะลักษณะ กุญชร กุมภ กุมารี ตาล

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ
 แสดงความคิดเห็น
 คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้ จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ