ค้นเจอ 25 รายการ

ไคล

หมายถึง[ไคฺล] ก. ทำให้คลาย ให้อ่อน หรือให้หย่อน โดยใช้นิ้วมือหรือฝ่ามือเป็นต้นคลึงไปมา.

ไคล

หมายถึง[ไคฺล] น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, (ปาก) ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท; ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล.

ไคล

หมายถึง[ไคฺล] ก. ไป.

ครรไล

หมายถึง[คัน-] ก. ไคล, ไป. (แผลงมาจาก ไคล).

คระไล

หมายถึง[คฺระ-] ก. ไป. (แผลงมาจาก ไคล).

ขี้ไคล

หมายถึง(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.

ไคลคลา

หมายถึง[-คฺลา] ก. เดินไป, เคลื่อนไป, คลาไคล ก็ว่า.

ไค

หมายถึง(โบ) น. เหงื่อไคล.

คลาไคล

หมายถึงก. เดินไป, เคลื่อนไป, ไคลคลา ก็ว่า.

น้ำอ่อน

หมายถึงน. นํ้าที่ละลายสบู่ได้ดี ให้ฟองได้ง่าย และไม่มีไคลสบู่เกิดขึ้น.

เสทะ,เสโท

หมายถึงน. เหงื่อ, เหงื่อไคล. (ป.; ส. เสฺวท).

ขี้เต่า

หมายถึงน. เมือกเหงื่อไคลที่ติดอยู่ตามรักแร้ มีกลิ่นเหม็น.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ