ผลการค้นหา

โภคทรัพย์

หมายถึง[โพกคะ-] น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.

โภคยทรัพย์

หมายถึง[โพกคะยะ-] (กฎ; เลิก) น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งเมื่อใช้ย่อมเสียภาวะเสื่อมสลายไปในทันใดเพราะการใช้นั้น หรือซึ่งใช้ไปในที่สุดย่อมสิ้นเปลืองหมดไป.

โภค-

หมายถึง[โพคะ-, โพกคะ-] น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).

โภคภัณฑ์

หมายถึง[โพกคะ-] น. เครื่องอุปโภคบริโภค.

โภคะ

หมายถึง[โพคะ] น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).

โภค

หมายถึง[โพก] น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).

โภคิน,โภคี

หมายถึงน. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).