ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา โรษ, แกลน, คลางแคลง, แคลงคลาง, บงก,บงก-,บงก์, แปลน, ขึ้ง, แขนง, คระแลง, คลิด
แคลน
หมายถึง[แคฺลน] ว. ขัดสน, อัตคัด, มักใช้ประกอบคำอื่น เช่น ขาดแคลน = ทั้งขาดทั้งแคลน หมายความว่า อัตคัด, ขัดสน ดูแคลน = ดูหมิ่นเพราะเห็นเขาขัดสน ดูหมิ่นถิ่นแคลน = ดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย.
คลอนแคลน
หมายถึง[-แคฺลน] ว. ง่อนแง่น, ไม่มั่นคง, เช่น ฐานะคลอนแคลน.