ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 10 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา แกว

แกว

หมายถึงน. คนชาติหนึ่งในเขตตังเกี๋ย.
 พจนานุกรมไทย

แกว

หมายถึงน. (๑) พริกแกว. [ดู ขี้หนู ๑ (๑)]. (๒) มันแกว. (ดู มันแกว).
 พจนานุกรมไทย

แกว่งกวัด

หมายถึง[แกฺว่งกฺวัด] ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา เช่น แกว่งกวัดอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตแกว่งกวัด, กวัดแกว่ง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

แกว่น

หมายถึง[แกฺว่น] (โบ) น. แก่น. ว. แกล้วกล้า, ว่องไว.
 พจนานุกรมไทย

แกว่งเท้าหาเสี้ยน

หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.
 พจนานุกรมไทย

แกว

หมายถึงน. เบาะแส, ระแคะระคาย, ในคำว่า รู้แกว.
 พจนานุกรมไทย

แกว่งไกว

หมายถึงก. แกว่งไปมา.
 พจนานุกรมไทย

แกว

หมายถึงน. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.
 พจนานุกรมไทย

แกว่ง

หมายถึง[แกฺว่ง] ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.
 พจนานุกรมไทย

แกว่งตีนหาเสี้ยน

หมายถึง(สำ) ก. รนหาเรื่องเดือดร้อน.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด