ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา เพียน, เพี้ยน, ผงอน, เลี่ยน, ไหล, ผิดเพี้ยน, เสี้ยน, เหี้ยม, เฮี้ยน, เที้ยน
เหี้ยน
หมายถึงก. กร่อนไปเกือบหมดหรือหมด, ตัดหมด.
กุฏฐัง
หมายถึงน. โรคเรื้อนซึ่งทำให้อวัยวะเช่นมือและเท้ากุดเหี้ยนไป. (ป.).
ลุ่นตุ้น,ลุ่นโตง
หมายถึงว. มีตอนปลายสุดหายเหี้ยนไปหมด เช่น นิ้วลุ่นตุ้น หางลุ่นโตง.
กุด
หมายถึงก. ตัด ในคำว่า กุดหัว ว่า ตัดหัว. ว. ด้วนสั้นหรือเหี้ยนเข้าไป เช่น ยอดกุด นิ้วกุด หางกุด. (ถิ่น-อีสาน) น. บึง, ลำนํ้าที่ปลายด้วน.