ผลการค้นหา

เหง้า* *เหง้า *เหง้า*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 41 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ภิงสระ,ภิงสะ, ภิสะ, เค้า, เหน้า, ย้าว, จอก, ตรลา, วารุณี, เหล้า, เหย้า

รากเหง้า

หมายถึงน. ต้นเหตุ เช่น โลภ โกรธ หลง เป็นรากเหง้าของความชั่วทั้งปวง; เหง้า, ลำต้นที่อยู่ในดินของพืชบางชนิด เช่น กล้วย บอน ขิง ข่า.
 พจนานุกรมไทย

ภิงสระ,ภิงสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป. ภิส; ส. พิส).
 พจนานุกรมไทย

เหง้า

หมายถึง[เหฺง้า] น. ลำต้นที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด เช่น ขิง กระวาน ที่จมอยู่ใต้ดิน; ต้นเดิม, ต้นวงศ์.
 พจนานุกรมไทย

ภิสะ

หมายถึงน. เหง้า, เหง้าบัว. (ป.; ส. พิส).
 พจนานุกรมไทย

เค้า

หมายถึงน. สิ่งที่เป็นเครื่องกำหนดหมายบอกให้รู้ เช่น ฝนตั้งเค้า; สิ่งที่ส่อแสดงให้รู้ได้ว่ามีลักษณะเหมือนสิ่งอื่น เช่น นาย ก มีเค้าหน้าเหมือนนาย ข; ต้นเงื่อน เช่น ต้นเค้า; รูปหรือรูปความโดยย่อ เช่น เขียนพอให้เห็นเป็นเค้า; ร่องรอย เช่น พอได้เค้า; เหง้า เช่น โคตรเค้าเหล่ากอ; ข้า. (อนันตวิภาค); ตัวเงินหรือวัตถุที่ใช้แทนตัวเงิน เช่นเมล็ดมะขามเป็นต้นที่เป็นทุนซึ่งตั้งไว้สำหรับเล่นในบ่อนการพนันบางชนิด, เรียกผู้ถือต้นทุนในการพนันว่า ถุงเค้า.
 พจนานุกรมไทย

แง่ง

หมายถึงน. ส่วนที่งอกเป็นแง่ออกมาจากเหง้าขิงข่ากะทือเป็นต้น.
 พจนานุกรมไทย

โกฐเชียง

หมายถึงน. ชื่อเรียกเหง้าและรากแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Livisticum officinale Koch. ในวงศ์ Umbelliferae.
 พจนานุกรมไทย

ปุด

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Etlingera megalocheilos Griff. ในวงศ์ Zingiberaceae ลำต้นกินได้.
 พจนานุกรมไทย

โกฐกระดูก

หมายถึงน. ชื่อเรียกเหง้าแห้งของไม้ล้มลุกชนิด Saussurea lappa C.B. Clarke ในวงศ์ Compositae.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเย็นเหนือ

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Smilax china L. ในวงศ์ Smilacaceae เหง้าใช้ทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

ข่า

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Alpinia galanga (L.) Sw. ในวงศ์ Zingiberaceae มีเหง้า ลำต้นเป็นกอ สูง ๑-๓ เมตร ดอกขาว ออกเป็นช่อที่ยอด เหง้ามีกลิ่นฉุน ใช้ปรุงอาหารและทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

ข้าวเย็นใต้

หมายถึงน. ชื่อไม้เถาชนิด Smilax glabra Roxb. ในวงศ์ Smilacaceae เหง้าใช้ทำยาได้.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด