ผลการค้นหา

เลา

หมายถึงน. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน.

เลาความ

หมายถึงน. รูปความหรือราวความแต่ย่อ ๆ พอเป็นเค้าเรื่อง.

เลา

หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L. ในวงศ์ Gramineae ดอกสีขาวเงิน เป็นมัน, พง หรือ อ้อยเลา ก็เรียก; เรียกผมที่หงอกขาวและมีสีดำแซมอยู่บ้างว่า ผมสีดอกเลา.

เลา

หมายถึงลักษณนามเรียกเครื่องเป่าที่มีลักษณะยาวตรงและกลมอย่างปี่ ขลุ่ย เช่น ปี่เลาหนึ่ง ขลุ่ย ๒ เลา.

เลา ๆ

หมายถึงว. พอเป็นรูปเค้า เช่น เขียนเป็นเลา ๆ.

อ้อยเลา

หมายถึงดู เลา ๑.

พง

หมายถึงดู แขม ๑ และ เลา ๑.

คร่าว ๆ

หมายถึงว. เลา ๆ พอเห็นเป็นเค้า, ยังไม่เรียบร้อย.

มล่าวเมลา

หมายถึง[มะล่าวมะเลา] (กลอน) ว. งดงาม, สวย.

กำพวด

หมายถึงน. ส่วนประกอบของปี่ซึ่งทำให้เกิดเสียงเวลาเป่า สอดติดอยู่กับเลาปี่.

ปี่

หมายถึงน. เครื่องดนตรีประเภทเป่าลมอย่างหนึ่งที่ใช้ลิ้น ตัวปี่หรือเลาปี่มักทำด้วยไม้แก่น เช่น ไม้ชิงชัน ไม้พะยูง มีลักษณะค่อนข้างยาว ป่องตรงกลาง หัวท้ายบานออกเล็กน้อย ภายในเลาปี่เจาะรูกลวงตลอดตั้งแต่หัวจดท้าย มีหลายชนิด เช่น ปี่นอก ปี่ใน ปี่ไฉน ปี่ชวา, ลักษณนามว่า เลา เช่น ปี่ ๒ เลา.

เบาะแส

หมายถึงน. ลู่ทาง, ร่องรอย, ลาดเลา, เค้าเงื่อน, ตำแหน่งแห่งที่ซึ่งทราบมาอย่างเลา ๆ พอเป็นรูปเค้า.