ผลการค้นหา

เบน

หมายถึงก. เหหรือทำให้เหไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น หัวเรือเบน เบนหัวเรือ เบนความคิด เบนความสนใจ.

เบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยง, เบน, เอี้ยว, เช่น เบี่ยงตัว. ว. ที่เลี่ยง, ที่เบน, เช่น ทางเบี่ยง สะพานเบี่ยง.

ซัด

หมายถึงก. สาดโดยแรง เช่น ซัดทราย ซัดปูน, เหวี่ยงไปโดยแรง เช่น ซัดหอก, ทอด เช่น ซัดลูกบาศก์ ซัดเชือกบาศ, อาการที่คลื่นเหวี่ยงตัวไปมาโดยแรง เช่น คลื่นซัดฝั่ง, ป้ายความผิดไปถึงคนอื่น เช่น นายดำซัดนายขาว, รำทิ้งแขนออกไปข้างหน้า เช่น ซัดแขน; เบน เช่น พระอาทิตย์ซัดใต้ซัดเหนือ; คำค่อนว่าหมายความว่า ห่ม เช่นว่า ซัดแพรสี.

หันเห

หมายถึงก. เบนจากเดิม.

เปร

หมายถึง[เปฺร] ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.

ชายกระเบนเหน็บ

หมายถึงน. อวัยวะตรงที่เหน็บชายกระเบน.

เบญจก

หมายถึง[เบนจก] น. หมวด ๕. (ป. ปญฺจก).

เบญพาด

หมายถึง[เบนยะ-] น. ตัวไม้ที่คุมกันเข้าเป็นเครื่องคํ้ายันเสาตะลุงให้มั่นคง.

เบญจางค,เบญจางค-,เบญจางค์

หมายถึง[เบนจางคะ-, เบนจาง] น. อวัยวะทั้ง ๕ คือ หน้าผาก ๑ มือ ๒ เข่า ๒; ส่วนทั้ง ๕ คือ ราก เปลือก ใบ ดอก ผล.

กระเบนเหน็บ

หมายถึงน. ส่วนของร่างกายด้านหลังระดับบั้นเอว ตรงที่เหน็บชายกระเบน.

เบญจม,เบญจม-

หมายถึง[เบนจะมะ-] ว. ครบ ๕, ที่ ๕. (ป. ปญฺจม).

ลู่เข้า

หมายถึง(แสง) ก. อาการที่ลำแสงผ่านเลนส์นูนไปแล้วจะเบนเข้าหากัน. (อ. convergent).