ค้นเจอ 136 รายการ

พัทธ,พัทธ-,พัทธ์

หมายถึง[พัดทะ-, พัด] ก. ผูก, ติด, เนื่อง. (ป.).

เกี่ยว

หมายถึงก. อาการที่สิ่งงอเป็นขอเกาะติดหรือเหนี่ยวไว้ เช่น ทอดสมอให้เกี่ยวแง่หินไว้, เอาของที่มีลักษณะเช่นนั้นเกาะติดหรือเหนี่ยวไว้ เช่น เอาขอเกี่ยว, ติดต่อผูกพัน, แตะต้อง, ยุ่งเกี่ยว, ข้องแวะ, เช่น เรื่องนี้อันตรายมากอย่าเอาตัวเข้าไปเกี่ยวเลย, เกี่ยวข้อง ก็ว่า; อาการที่สิ่งแหลมคมขูดขีด สะกิด เป็นต้น เช่น หนามเกี่ยว ตะปูเกี่ยว, ตัดด้วยเคียว เช่น เกี่ยวข้าว เกี่ยวหญ้า เกี่ยวแฝก; โดยปริยายหมายความว่า เนื่อง เช่น เกี่ยวด้วยเรื่องนี้.

เนื่อง

หมายถึงก. ติดต่อกัน, เกี่ยวข้องกัน, เช่น เรื่องนี้เนื่องกับเรื่องนั้น เรื่องมันเนื่องถึงกัน. น. แหวนทองเกลี้ยงมีหลายวงไขว้ติดกันรวมเป็นวงเดียวกันได้, เรียกวัตถุอื่น ๆ ที่มีลักษณะคล้ายกัน เช่น ถ้วยเนื่อง คือ ถ้วยที่มีหลายชั้นติดกัน, เนื่องรอบวงในประดับเพชร, เนื่องเพชรลงยาราชาวดี. (ตำนานเครื่องราชอิสริยาภรณ์).

ประพัทธ์

หมายถึงก. เนื่อง, ผูกพัน. (ส.).

อุปพัทธ์

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] ก. เนื่อง, เนื่องกัน. ว. ที่เนื่องกัน. (ป., ส.).

อนุสนธิ

หมายถึงน. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).

เกี่ยวโยง

หมายถึงก. ต่อเนื่องไปถึง.

อนุคามิก

หมายถึงว. ตามไป, เกี่ยวเนื่อง. (ป.).

กระแสความ

หมายถึงน. แนวความ, ข้อความที่ต่อเนื่องกัน.

เทือกเขา

หมายถึงน. แนวเขาที่ต่อเนื่องกันไปเป็นพืด.

เกี่ยวพัน

หมายถึงก. ติดเนื่องกัน, พัวพัน.

อนุพัทธ์

หมายถึงว. ที่ติดต่อ, ที่เกี่ยวเนื่อง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ