ค้นเจอ 34 รายการ

อิศวร

หมายถึง[อิสวน] น. ชื่อเรียกพระศิวะซึ่งเป็นพระเจ้าองค์หนึ่งของพราหมณ์; ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส และแผลงเป็น เอศวร เช่น นเรศวร ราเมศวร, ใช้ย่อเป็น อิศร (อ่านว่า อิสวน) ก็มี เช่น ใยยกพระธำมรงค์ สำหรับองค์อิศรราช. (เพชรมงกุฎ). (ส. อีศฺวร).

ธรณีศวร

หมายถึงน. ผู้เป็นใหญ่ในแผ่นดิน, พระเจ้าแผ่นดิน. (ส. ธรณี + อิศฺวร).

อีศวร

หมายถึง[-สวน] น. อิศวร. (ส.).

อิศร

หมายถึง[อิด] น. ความเป็นเจ้าเป็นใหญ่, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น นริศร มหิศร, หรือแผลงเป็น เอศร เช่น นฤเบศร. ว. เป็นใหญ่, เป็นใหญ่ในตัวเอง, เป็นไทแก่ตัวไม่ขึ้นแก่ใคร. (จาก ส. อีศฺวร ซึ่งมักใช้ อิศวร).

ศุลี

หมายถึงน. พระอิศวร, ศูลิน ก็เรียก. (ส.).

ศูลิน

หมายถึงน. พระอิศวร, ศุลี ก็เรียก. (ส.).

เทพาธิบดี

หมายถึงน. เจ้าแห่งเทวดา, พระอิศวร. (ป., ส.).

จันทรเศขร

หมายถึงน. ผู้มีพระจันทร์เป็นปิ่น คือ พระอิศวร. (ส.).

ศิวเวท

หมายถึงน. มนตร์สรรเสริญพระศิวะหรือพระอิศวร, ไสยศาสตร์.

ตรีศูล

หมายถึงน. หลาวสามง่ามเป็นศัสตราประจำหัตถ์พระอิศวร.

ศศิธร

หมายถึงน. ดวงจันทร์. (ส. ว่า พระอิศวรผู้มีพระจันทร์เป็นปิ่น).

ศิว,ศิว-,ศิวะ

หมายถึง[สิวะ-] น. พระอิศวร; พระนิพพาน. (ส.; ป. สิว).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ