ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา พิง, อิฐ, อิส, ฟีก, สิง, สิงสู่, หัวโขน, อีก
อิง
หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
บังอิง
หมายถึงน. พนัก. ก. อิง, พิง.
พิง
หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
ฟีก
หมายถึง(โบ) ก. แฝง; อิง; หลีก.
ขนน
หมายถึง[ขะหฺนน] น. หมอนอิง. (ข. ขฺนล่ ว่า หมอนอิง, ขอนที่ใช้เป็นหมอน).
ประอรประเอียง
หมายถึงว. งามกรีดกราย, เคล้าพิงอิงเอียง.
หมอนขวาน
หมายถึงน. หมอนที่ทำหน้าตัดเป็นรูปสามเหลี่ยมคล้ายขวาน ใช้อิง.
ยมโดย
หมายถึงน. ชื่อเฟินอิงอาศัยชนิด Lycopodium squarrosum Forst. ในวงศ์ Lycopodiaceae.
เชิงอรรถ
หมายถึงน. คำอธิบายหรือข้ออ้างอิงที่เขียนหรือพิมพ์ไว้ที่ส่วนล่างของหน้าหนังสือหรือตอนท้ายของเรื่อง.
บิฐ
หมายถึง[บิด] น. ตั่ง, ที่นั่งชนิดหนึ่ง รูปสี่เหลี่ยม มีเท้า มีพนักอิงบ้างไม่มีบ้าง. (ป. ปี).
กระปรอก
หมายถึง(ถิ่น-ตะวันออก, ปักษ์ใต้) น. ชื่อเรียกเฟินอิงอาศัยหลายชนิดในสกุล Drynaria และ Platycerium วงศ์ Polypodiaceae.
พญาฉัททันต์
หมายถึงน. ชื่อกล้วยไม้อิงอาศัยชนิด Vandopsis gigantea (Lindl.) Pfitz. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกสีเหลืองประนํ้าตาล.