ผลการค้นหา

หัวเมือง* *หัวเมือง *หัวเมือง*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 19 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา หยั่วเมือง, จังหวัด, ภูมิภาค, ชาน, ตัวเมือง, อินทขีล, ขังขอก, หลักเมือง, ผังเมือง, ชาว, หัวเรื่อง

หัวเมือง

หมายถึงน. เมืองอื่นนอกจากเมืองหลวง; (ปาก) ต่างจังหวัด; (โบ) เมืองใหญ่ที่มีเมืองน้อยมาขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

ภูมิภาค

หมายถึง[พูมมิ-, พูมิ-] น. หัวเมือง; (ภูมิ) อาณาบริเวณที่มีลักษณะบางอย่างเช่นลักษณะทางธรรมชาติ ทางเศรษฐกิจ ทางวัฒนธรรม ทางการเมือง คล้ายคลึงกันจนสามารถจัดเข้าพวกกันได้ และแตกต่างกับบริเวณใกล้เคียงโดยรอบ.
 พจนานุกรมไทย

จังหวัด

หมายถึง(กฎ) น. หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลาย ๆ อำเภอเข้าด้วยกัน และมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครอง, (โบ) เมือง, หัวเมือง; ถิ่น, เขต, บริเวณ, เช่น อารามขึ้นคณะป่าแก้วในจังหวัดเมืองนครศรีธรรมราช. (ประชุมพระตำราบรมราชูทิศเพื่อกัลปนา).
 พจนานุกรมไทย

ส่วนภูมิภาค

หมายถึงน. ส่วนหัวเมือง.
 พจนานุกรมไทย

สรเลข

หมายถึง[สอระ-] น. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองในสมัยโบราณ.
 พจนานุกรมไทย

ศุภมาตรา

หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองตำแหน่งหนึ่ง ในปัจจุบันหมายถึงผู้ช่วยสรรพากรจังหวัด.
 พจนานุกรมไทย

เพี้ยกวาน,เพี้ยกว้าน

หมายถึงน. ตำแหน่งข้าราชการหัวเมืองสมัยโบราณทางล้านนาและล้านช้าง.
 พจนานุกรมไทย

ใบบอก

หมายถึง(โบ) น. หนังสือรายงานเหตุการณ์ทางราชการ; หนังสือแจ้งราชการมาจากหัวเมือง.
 พจนานุกรมไทย

สมพล

หมายถึง[-พน] น. เลกของขุนนางที่ปกครองหัวเมือง; (โบ) แบบวิธีเลขไทยในการฝึกหัดให้คูณคล่อง.
 พจนานุกรมไทย

ประพาส

หมายถึง[ปฺระพาด] (ราชา) ก. ไปต่างถิ่นหรือต่างแดน เช่น ประพาสหัวเมือง ประพาสยุโรป, ไปเที่ยว เช่น ประพาสป่า. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

มหาดเล็กรายงาน

หมายถึง(โบ) น. มหาดเล็กซึ่งมีหน้าที่รายงานการสร้างวัดหรือคนเจ็บป่วยเป็นต้น; ชื่อตำแหน่งราชการชั้นฝึกหัดในหัวเมือง.
 พจนานุกรมไทย

สารตรา

หมายถึง[สาน-] (กฎ; โบ) น. หนังสือราชการที่เชิญพระบรมราชโองการซึ่งประทับตราใหญ่; หนังสือราชการที่เสนาบดีเจ้ากระทรวงลงชื่อและประทับตรากระทรวงส่งไปยังหัวเมือง ซึ่งในสมัยต่อมาเรียกว่า ท้องตรา.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด