ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สัลเลข,สัลเลข-, สันทนะ, สันเทส, สันทะ, สนเท่ห์
สันเทหะ
หมายถึงน. สนเท่ห์. (ป., ส.).
ภาษาบาลี-สันกฤต
หะ
หมายถึงว. เสียงเปล่งเพื่อให้ลงมือพร้อมกัน.
เท
หมายถึงก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทนํ้า เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ อย่างเทนํ้า ก็เรียกว่า ฝนเทลงมา, อาการที่คนจำนวนมาก ๆ เคลื่อนไปรวมกันตามแนวเท. ว. เอียงหรือตะแคงไปข้างหนึ่ง เช่น เรือเท พื้นเท. น. ชื่อมาตราตวงเหล้า ๑ เท เท่ากับ ๒๐ ทะนาน.
สัน
หมายถึงน. สิ่งที่มีลักษณะนูนสูงขึ้นเป็นแนวยาว เช่น สันหลังคา สันหน้าแข้ง ดั้งจมูกเป็นสัน; ส่วนหนาของมีดหรือขวานซึ่งอยู่ตรงข้ามกับคม.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ปีวอก.
เทห,เทห-,เทห์,เท่ห์
หมายถึง[เทหะ-] น. ตัว. (ป., ส. เทห ว่า ร่างกาย).
เมาะว่า
หมายถึงสัน. คือว่า.
ทัง
หมายถึงสัน. ทั้ง.
จนชั้น
หมายถึงสัน. ที่สุดแต่.
เมาะ
หมายถึงสัน. คือ.
และ
หมายถึงสัน. กับ, ด้วยกัน.
เทพย,เทพย-
หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.