ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา สมีระ
สมีปะ
หมายถึง[สะมี-] (แบบ) ว. ใกล้ เช่น สมีปสร้อยสระศรี. (สมุทรโฆษ). (ป.).
ปดิวรัดา
สมี
หมายถึง[สะหฺมี] น. คำเรียกพระภิกษุผู้ต้องอธิกรณ์ขั้นปาราชิก; (โบ) คำใช้เรียกพระภิกษุ.
หมายถึง[สะหฺมี] น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sesbania sesban (L.) Merr. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีเหลืองมีประสีนํ้าตาล ใบคล้ายใบโสนใช้ทำยาและใช้ในพิธีพลีกูณฑ์. (ส. ศมี).
สมีระ
หมายถึง[สะมี-] น. ลม. (ป., ส. สมีรณ).
ปะ
หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
อุปะ
หมายถึง[อุปะ, อุบปะ] คำประกอบหน้าศัพท์ที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า เข้าไป, ใกล้, รอง, เช่น อุปราช อุปนายก. (ป., ส.).
ปุปะ
หมายถึงก. ปะหลายแห่ง.
มธุปะ
หมายถึงน. ผู้ดื่มนํ้าหวาน คือ แมลงผึ้ง. (ป., ส.).
ปะไร
หมายถึงตัดจากคำว่า เป็นไร. (ดูที่ เป็นไร ในคำ เป็น).
อุปสัมปทา
หมายถึง[อุปะสำปะทา, อุบปะสำปะทา] น. การบวชเป็นภิกษุ. (ป., ส.).
ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์
หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).
ทีป,ทีปะ
หมายถึง[ทีบ, ทีปะ] (แบบ) น. เกาะ; แสงไฟ. (ป., ส.).