ผลการค้นหา

ศัตรู* *ศัตรู *ศัตรู*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 56 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เวรี, ปฏิปักษ์, อุปสรรค, อมิตร, วิปักษ์, ปรปักษ์, ปัจจามิตร, ปัจนึก

ศัตรู

หมายถึง[สัดตฺรู] น. ข้าศึก, ปรปักษ์, เช่น ศัตรูจากภายนอกประเทศ เพลี้ยเป็นศัตรูพืช, ผู้จองเวร เช่น ๒ ตระกูลนี้เป็นศัตรูกันมาหลายชั่วคนแล้ว. (ส. ศตฺรุ; ป. ตฺตุ).
 พจนานุกรมไทย

เวรี

หมายถึงน. คนจองเวรกัน, ศัตรู. (ป.; ส. ไวรี).
 พจนานุกรมไทย

ปฏิปักษ์

หมายถึงน. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู. ว. ที่ตรงกันข้าม เช่น ฝ่ายปฏิปักษ์. (ส. ปรฺติปกฺษ; ป. ปฏิปกฺข).
 พจนานุกรมไทย

อุปสรรค

หมายถึง[อุปะสัก, อุบปะสัก] น. เครื่องขัดข้อง, ความขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง. (ส. อุปสรฺค; ป. อุปสคฺค); คำสำหรับใช้เติมข้างหน้าคำนามหรือคำกริยาที่เป็นรูปคำบาลีหรือสันสกฤตให้มีความหมายแผกเพี้ยนไปจากเดิม หรือมีความหมายตรงข้ามกับความหมายเดิมเป็นต้น และถือเป็นคำเดียวกับคำนามหรือคำกริยานั้น เพราะตามปรกติจะไม่ใช้ตามลำพัง เช่น วัฒน์ = เจริญ อภิวัฒน์ = เจริญยิ่ง ปักษ์ = ฝ่ายปฏิปักษ์ = ฝ่ายตรงข้าม, ข้าศึก, ศัตรู.
 พจนานุกรมไทย

อมิตร

หมายถึง[อะมิด] ว. ไม่ใช่เพื่อน. น. ข้าศึก, ศัตรู. (ส.; ป. อมิตฺต).
 พจนานุกรมไทย

วิปักษ์

หมายถึงน. ฝ่ายตรงกันข้าม, ข้าศึก, ศัตรู, ปรปักษ์. (ส.; ป. วิปกฺข).
 พจนานุกรมไทย

ปรปักษ์

หมายถึง[ปอระ-] น. ข้าศึก, ศัตรู, ฝ่ายตรงข้าม.
 พจนานุกรมไทย

ปัจจามิตร

หมายถึงน. ข้าศึก, ศัตรู. (ส. ปจฺจามิตฺร; ป. ปจฺจามิตฺต).
 พจนานุกรมไทย

ปัจนึก

หมายถึง[ปัดจะหฺนึก, ปัดจะนึก] (แบบ) น. ข้าศึก, ศัตรู. (ป. ปจฺจนีก).
 พจนานุกรมไทย

คู่อริ

หมายถึงน. ผู้ที่เป็นหรือเคยเป็นศัตรูกัน.
 พจนานุกรมไทย

คู่ปรปักษ์

หมายถึงน. ผู้ที่เป็นศัตรูกัน.
 พจนานุกรมไทย

สรรปาราติ

หมายถึงครุฑ, ศัตรูแห่งงู
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด