ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ลั่น, ลดหลั่น, หลั่น, ลักลั่น
ลือลั่น
หมายถึงก. โด่งดังมาก เช่น ได้ยินเสียงลือลั่น.
ลั่น
หมายถึงก. มีเสียงดัง เช่น ฟ้าลั่น ไม้ลั่น กระดานลั่น, ทำให้มีเสียงดังหรือทำให้เกิดเสียงดัง เช่น ลงบันได บันไดลั่น บิดตัวจนกระดูกลั่น; ยิง เช่น ลั่นธนู ลั่นปืน; ปริออกแตกออกเป็นทางยาวและมีเสียงดัง เช่น จั่นลั่น แก้วใส่น้ำร้อนลั่น; โดยปริยายหมายถึงมีเสียงดังคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ลือลั่น. ว. มีเสียงดังมาก เช่น หัวเราะลั่น ร้องไห้ลั่น.
ลือ
หมายถึงก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). (ข.).
พันลือ,-พันลือ
หมายถึงว. ใช้เข้าคู่กับคำ พันลึก เป็น พันลึกพันลือ. (ดู พันลึก).
ข่าวลือ
หมายถึงน. ข่าวที่พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน.
ลือชื่อ
หมายถึงว. มีชื่อโด่งดัง.
ลึกลือ
หมายถึงว. ลึกมาก, ไกลมาก, เช่น เก็บของในที่ลึกลือ จอดรถในที่ลึกลือ.
ฦๅ
หมายถึง(โบ) ก. ลือ.
ฟ้าคะนอง
หมายถึงน. ฟ้าลั่นติดต่อกัน.
อื้ออึง
หมายถึงว. สนั่น, ดังลั่น, เอิกเกริก.
เลื่อง
หมายถึงก. ลือ, โจษแซ่.
เถกิง
หมายถึง[ถะเกิง] ว. สูงศักดิ์, รุ่งเรือง, กึกก้อง, ลั่นลือ, ใช้แผลงเป็น ดำเกิง ก็มี. (ข. เถฺกีง).