ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ทีฆสระ, สร้อย, มุทธชะ, คำสร้อย, ฤๅ
ฤๅดี
หมายถึงน. ฤดี, ความยินดี, ใจ.
ฤๅทัย
หมายถึงน. ฤทัย, ใจ, ความรู้สึก.
ฤๅษี
หมายถึงน. ฤษี, นักบวชพวกหนึ่ง มีมาก่อนพุทธกาล สละบ้านเรือนออกไปบำเพ็ญพรตแสวงหาความสงบ.
ฤๅชุตา
หมายถึงน. ความตรง, ความซื่อสัตย์.
ฤๅษีแปลงสาร
หมายถึงน. ชื่อวิธีเขียนหนังสือลับแห่งไทยโบราณกลับตัวอักษรข้างหลังมาไว้ข้างหน้า, โดยปริยายหมายความว่า เปลี่ยนข้อความเดิมให้มีความหมายตรงกันข้าม.
ฤๅษีผสม
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Plectranthus scutellarioides (L.) R. Br. ในวงศ์ Labiatae ใบมีสีต่าง ๆ ขอบใบจักเป็นรูปฟันปลา, ฤๅษีผสมแล้ว หรือ ฤๅษีผสมเสร็จ ก็เรียก.
ฤๅชุ
หมายถึงว. ตรง, ซื่อ. (ส. ฤชุ).
ฤๅเยา
หมายถึงว. มิใช่เยา, มิใช่น้อย, ไม่เยา.
ฤๅสาย
หมายถึงน. คำเรียกผู้เป็นใหญ่เช่นกษัตริย์.
ฤๅ
หมายถึง[รือ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต ซึ่งเป็นเสียงยาวของ ฤ เมื่อไทยนำมาใช้ออกเสียงเป็น รือ เช่น ฤๅษี.
หมายถึง[รือ] ว. หรือ, อะไร, ไม่ใช่; โดยมากใช้ในบทร้อยกรอง เช่น กวีฤๅแล้งแหล่งสยาม.
ฤๅษีเลี้ยงลิง
หมายถึง(สำ) น. ผู้เลี้ยงเด็กซุกซนหรือปกครองคนหมู่มากที่ไม่อยู่ในระเบียบวินัยย่อมเดือดร้อนรำคาญ.