ผลการค้นหา

รู้รส

หมายถึงก. รู้สึกถึงผลที่ได้รับ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ถ้าเด็กดื้อต้องตีเสียบ้าง จะได้รู้รสไม้เรียว ฉันเพิ่งรู้รสความหิว.

รส

หมายถึงน. สิ่งที่รู้ได้ด้วยลิ้น เช่น เปรี้ยว หวาน เค็ม ฝาด, โดยปริยายหมายถึง ความไพเราะ เช่น กลอนบทนี้ไม่มีรส. (ป., ส.).

ชิม

หมายถึงก. ลองลิ้มรสดูด้วยปลายลิ้น, ทดลองให้รู้รส.

เผ็ด

หมายถึงว. มีรสอย่างรสพริก.

รู้เขารู้เรา

หมายถึงก. รู้จักขอบเขตความสามารถของตนเองและผู้อื่น.

ศฤงคารรส

หมายถึง[สะหฺริงคานระรด] (วรรณ) น. รส ๑ ใน ๙ รสของวรรณคดี มีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรัก เช่น เรื่องลิลิตพระลอมีเนื้อเรื่องเป็นศฤงคารรส.

เครื่องปรุงรส

หมายถึงน. สิ่งที่ใช้ปรุงแต่งรสอาหาร เช่น น้ำตาล น้ำปลา เกลือ.

ขม

หมายถึงว. รสอย่างหนึ่งอย่างรสสะเดาหรือบอระเพ็ด.

ทิพยรส

หมายถึงน. รสทิพย์, รสเลิศ.

เสาวรส

หมายถึงว. มีรสอร่อย, มีรสดี. (ป., ส. สุรส).

รู้

หมายถึงก. แจ้ง, เข้าใจ, ทราบ.

รู้กัน

หมายถึงก. รู้เป็นนัยกันเฉพาะในกลุ่มของตน เช่น เรื่องนี้เขารู้กัน.