ค้นเจอ 16 รายการ

รุงรัง

หมายถึงว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง; พะรุงพะรัง เช่น หอบของมารุงรัง, นุงนัง เช่น หนี้สินรุงรัง.

เหยิง

หมายถึง[เหฺยิง] ว. ยุ่ง, รุงรัง, มักใช้เข้าคู่กับคำ ยุ่ง เป็น ยุ่งเหยิง.

รุกรุย

หมายถึง[รุกฺ-] ว. รุงรัง, กระจุยกระจาย, ไม่น่าดู, เช่น บ้านช่องรุกรุย เสื้อผ้ารุกรุย; ตํ่าช้า เช่น คนรุกรุย.

อีโนงโตงเนง

หมายถึงว. รุงรัง; ไม่รู้จักแล้ว.

กระเซิง

หมายถึงว. ยุ่งเหยิง, รุงรัง, เช่น ผมเป็นกระเซิง, เซิง ก็ว่า.

ทรสาย

หมายถึง[ทอระ-] (กลอน) น. พุ่มไม้. ว. สยาย, รุงรัง, เช่น ทรสายกิ่งชื้อชัฏ. (ม. คำหลวง จุลพน), ใช้เข้าคู่กับคำ ทรสุม เป็น ทรสายทรสุม ก็มี เช่น กิ่งทรสายทรสุมผกา. (ม. คำหลวง มหาพน).

เขยอะขยะ

หมายถึง[ขะเหฺยอะขะหฺยะ] ว. เหนอะหนะ, ติดรุงรัง.

ปุกปุย

หมายถึงว. มีขนหรือใยฟูรุงรัง.

บ้านช่อง,บ้านช่องห้องหอ

หมายถึงน. บ้านที่อยู่อาศัย เช่น บ้านช่องรกรุงรัง.

กะรุงกะรัง

หมายถึงว. อาการที่ห้อยหรือแขวนเครื่องประดับเป็นต้น จนดูรุงรัง.

กะโตงกะเตง

หมายถึงว. โตง ๆ เตง ๆ, ติดอยู่รุงรัง, พัวพัน.

พะรุงพะรัง

หมายถึงว. ปะปนกันจนรุงรัง เช่น หอบข้าวของพะรุงพะรัง, นุงนัง เช่น มีหนี้สินพะรุงพะรัง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ