ค้นเจอ 24 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา รากค้ำ, รุกร้น, ลึกล้ำ, ล้ำลึก, กราย, กล้ำ

รุกล้ำ

หมายถึงก. รุกล่วงล้ำเข้าไป เช่น รุกล้ำอธิปไตย รุกล้ำดินแดน.

รุก

หมายถึงก. ทำเส้นให้เล็ก (ใช้แก่แกะตรา) เช่น รุกลายเส้นในตราให้ชัด.

รุก

หมายถึงก. ล่วงลํ้าเข้าไปในเขตของผู้อื่น เช่น รุกที่ดิน ทำไร่รุกเข้าไปในเขตหวงห้าม, โดยปริยายหมายถึงคุกคามให้ถอยร่นหรือต้อนให้จนมุม เช่น เขาถูกนายรุกเสียจนตั้งตัวไม่ติด; เดินตัวหมากรุกเข้าไปกระทบตาขุนของอีกฝ่ายหนึ่ง.

ล้ำ

หมายถึงก. ล่วงเข้าไปเกินเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเขตแดน ล้ำแดนข้าศึก. ว. ยิ่ง, ล้น, เช่น สูงล้ำ ปัญญาล้ำ.

รุกไล่

หมายถึงก. ไล่โจมตีให้หนีไป เช่น รุกไล่ข้าศึก.

กินรุก

หมายถึงก. เดินหมากเข้าไปกินหมากของอีกฝ่ายหนึ่งแล้วอยู่ในตำแหน่งที่จะกินขุนของอีกฝ่ายหนึ่งทันที (ใช้ในการเล่นหมากรุก).

ล้ำยุค,ล้ำสมัย

หมายถึงว. ที่ก้าวหน้าเกินยุคเกินสมัยของตน เช่น นักเขียนมีความคิดล้ำยุค.

รุกข,รุกข-,รุกข์

หมายถึง[รุกขะ-, รุก] น. ต้นไม้. (ป.; ส. วฺฤกฺษ).

ล้ำเส้น

หมายถึงว. เกินขอบเขตที่กำหนด เช่น ล้ำเส้นเขตแดน เขาชอบทำงานล้ำเส้นคนอื่น.

ล้ำลึก

หมายถึงว. ลึกมากจนยากที่จะหยั่งถึง, ลึกล้ำ ก็ว่า.

รุกขเทวดา

หมายถึงน. เทวดาที่สิงสถิตอยู่ตามต้นไม้.

ราชิ,ราชี

หมายถึงน. ทาง, สาย, แถว, เช่น รุกขราชี. (ป., ส.).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ