ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา รอ, ตก, เรื้อ, เฝือ
รกเรื้อ
หมายถึงว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน.
เรื้อ
หมายถึงก. ขาดการฝึกฝนเสียนาน เช่น ไม่ได้พูดภาษาฝรั่งเศสมานานเลยเรื้อไป, ห่างไปนาน เช่น เรื้อเวที เรื้อสังเวียน. น. เรียกข้าวเปลือกที่ตกอยู่แล้วงอกขึ้นจนออกรวงอีกว่า ข้าวเรื้อ, บางทีก็เรียกว่า ข้าวเรื้อร้าง, ใช้เรียกพืชผลบางชนิดที่เกิดขึ้นในทำนองนี้ เช่น แตงโม ว่า แตงโมเรื้อ.
รก
หมายถึงว. ที่กระจัดกระจายอยู่เกลื่อนกลาดไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น ทิ้งกระดาษไว้รกบ้าน, ที่งอกหรือขึ้นรวมกันอยู่อย่างยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่น หญ้ารก ป่ารก, น่ารำคาญเพราะไม่เป็นระเบียบ เช่น รกตา รกหู รกสมอง.
หมายถึงน. เครื่องสำหรับหล่อเลี้ยงเด็กในครรภ์แนบอยู่กับมดลูก มีสายล่ามมาที่สะดือเด็ก; สิ่งที่เป็นเส้นคล้ายรากไม้ที่ห้อยอยู่ตามกิ่งไม้บางอย่างเช่นมะดัน เรียกว่า รกมะดัน, บางทีเป็นแผ่นห่อกาบไม้เช่นต้นมะพร้าว เรียกว่า รกมะพร้าว.
รกชัฏ
หมายถึงว. รกยุ่ง, รกอย่างป่าทึบ.
สายรก
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างผนังมดลูกกับสายสะดือเด็ก.
เข้ารกเข้าพง
หมายถึง(สำ) ก. พูดหรือทำไม่ถูกต้องกับเรื่อง เพราะขาดความชำนาญในเรื่องนั้น.
ตรรก,ตรรก-,ตรรกะ
หมายถึง[ตักกะ] (แบบ) น. ความตรึก, ความคิด. (ส. ตรฺก; ป. ตกฺก).
พุ่งหอกเข้ารก
หมายถึง(สำ) ก. ทำพอให้เสร็จไปโดยไม่มีเป้าหมายหรือโดยไม่คำนึงว่าใครจะเดือดร้อน.
ตรรกวิทยา
หมายถึงน. ตรรกศาสตร์.
สายสะดือ
หมายถึงน. ส่วนที่ต่อระหว่างรกกับสะดือเด็ก.
รกเรี้ยว
หมายถึงว. รกมาก เช่น ป่ารกเรี้ยว.