ค้นเจอ 27 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา มโหรสพ, อุสวะ, มหรณพ

มหรสพ

หมายถึง[มะหอระสบ] น. การเล่นรื่นเริงมีโขนละครเป็นต้น. (ป. มหุสฺสว; ส. มโหตฺสว).

อุสวะ

หมายถึง[อุดสะวะ] น. การฉลอง, การรื่นเริง, การเล่นสนุก, มหรสพ. (ป. อุสฺสว; ส. อุตฺสว).

มโหรสพ

หมายถึง[มะโหระสบ] น. มหรสพ. (ป. มหสฺสว; ส. มโหตฺสว).

โรงมหรสพ

หมายถึงน. สถานที่สำหรับเล่นมหรสพ เช่น งิ้ว ลิเก ละคร ภาพยนตร์ เพื่อเก็บเงินจากคนดู ไม่ว่าจะปลูกเป็นตึก เรือน โรง หรือกระโจมและที่ปลูกกำบังอย่างใด ๆ.

การละเล่น

หมายถึงน. มหรสพต่าง ๆ, การแสดงต่าง ๆ เพื่อความสนุกสนานรื่นเริง.

โลกียสุข

หมายถึงน. ความสุขทางโลก, ความสุขทางกามารมณ์, เช่น การดูมหรสพเป็นโลกียสุขอย่างหนึ่ง.

โมงครุ่ม

หมายถึงน. การเล่นมหรสพอย่างหนึ่ง มีในงานหลวง เช่นในพระราชพิธีโสกันต์เป็นต้น.

ตั้วโผ

หมายถึงน. หัวหน้าคณะมหรสพ มีละคร งิ้ว เป็นต้น, โต้โผ ก็เรียก. (จ.).

ลงโรง

หมายถึงก. เริ่มการแสดงมหรสพเช่นโขน ละคร ลิเก; เข้าสู่โรงพิธีซัดนํ้า.

โจนร่ม

หมายถึง(โบ) น. การเล่นชนิดหนึ่ง เช่น มีการมหรสพสมโภชต่าง ๆ และมีโจนร่มด้วย. (พงศ. เลขา).

ระเบ็ง

หมายถึงน. การมหรสพชนิดหนึ่งของหลวง ที่แสดงในงานพระราชพิธีสมโภช เช่น พระราชพิธีโสกันต์.

สูจิบัตร

หมายถึงน. ใบแจ้งกำหนดการต่าง ๆ ในการประชุม การแสดงมหรสพเป็นต้น เช่น สูจิบัตรการแสดงวิพิธทัศนา.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ