ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา มุสะ
มกสะ
หมายถึง[มะกะสะ] น. ยุง. (ป.; ส. มศก).
"สะเหล่อ" กับ "เสร่อ" คำไหนที่ถูกต้อง
กำสรด อ่านว่าอย่างไร
มก
หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ปลากระบอก. (ดู กระบอก ๒).
สะ
หมายถึงก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
สะ,สะ,สะสวย
หมายถึงว. สวย.
หาสะ
หมายถึงน. การหัวเราะ, ความสนุกรื่นเริง. (ป., ส.).
กังสะ
หมายถึง(แบบ) น. สัมฤทธิ์ เช่น ดั่งดามพะกังสกล่อมเกลา. (สมุทรโฆษ). (ป.).
นางสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.
สะลาบ
หมายถึงน. ผิวของพิมพ์หล่อพระที่แตกออกเป็นกาบเล็ก ๆ เมื่อความร้อนลดลงกะทันหัน.
สาวสะ
หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางแต่งตัวสะ หรือ นางสะ ก็เรียก, โดยปริยายหมายถึงสาวรุ่น.
ศวาสะ
หมายถึงน. การหายใจ, ลมหายใจ. (ส. ศฺวาส).
ไม่เอาความ
หมายถึงก. ไม่ฟ้องร้องเอาความผิดตามกฎหมาย.
ตรียมก
หมายถึง[ตฺรียะมก] น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.