ผลการค้นหา

ฟันช้าง

หมายถึงดู งาช้าง ๒.

ฟันปลา

หมายถึงน. เรียกสิ่งที่มีรูปอย่างฟันปลา, เรียกลักษณะที่สับหว่างสลับเยื้องกันอย่างฟันปลาว่า สลับฟันปลา เช่น นั่งสลับฟันปลา ยืนสลับฟันปลา; ลายคดกริช รูปดังนี้ (รูปภาพ) เรียก ลายฟันปลา, ลายฟันเลื่อย ก็เรียก.

ฟันฟาง

หมายถึงน. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้.

ฟันเลื่อย

หมายถึงน. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา.

ฟัน

หมายถึงก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสันมือฟันอิฐ.

ฟันคลื่น

หมายถึงก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป.

ฟันม้า

หมายถึงน. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมีสีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. (ดู เฟลด์สปาร์).

ฟันหนู

หมายถึงน. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีด รูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระ ิให้เป็น สระ ื ,มูสิกทันต์ ก็ว่า.

ฟัน

หมายถึงน. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร.

ฟันน้ำนม

หมายถึงน. ฟันชุดแรก.

ฟันหลอ

หมายถึงน. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.

ฟันดาบ

หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.