ผลการค้นหา

พึ่งพิง* *พึ่งพิง *พึ่งพิง*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 47 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พึ่งพา

พึ่งพิง

หมายถึงก. พักพิงอาศัย.
 พจนานุกรมไทย

พิง

หมายถึงก. อิง เช่น ยืนพิงเสา.
 พจนานุกรมไทย

พึ่ง

หมายถึงก. อาศัย เช่น พึ่งบารมีคนอื่น, พักพิง เช่น ไปพึ่งเขาอยู่, ขอความช่วยเหลือ เช่น หนีร้อนมาพึ่งเย็น.
 พจนานุกรมไทย

พึ่ง

หมายถึงว. คำช่วยกริยาหมายถึงเวลาที่ล่วงไปหยก ๆ ในขณะที่พูดนั้น เช่น เขาพึ่งไป, เพิ่ง ก็ว่า; ใช้ประกอบหลังคำ อย่า เป็น อย่าพึ่ง หมายความว่า ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น เช่น อย่าพึ่งไป อย่าพึ่งกิน, เพิ่ง เพิก หรือ เพ่อ ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เพิ่ง

หมายถึงว. พึ่ง. (ดู พึ่ง ๒).
 พจนานุกรมไทย

พึ่งพา

หมายถึงก. อาศัยกัน, ช่วยเหลือกัน.
 พจนานุกรมไทย

ประแอก

หมายถึงก. พิง. (ข.).
 พจนานุกรมไทย

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า

หมายถึง(สำ) น. การพึ่งพาอาศัยกัน.
 พจนานุกรมไทย

อิง

หมายถึงก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัย เป็น อิงอาศัย.
 พจนานุกรมไทย

พึ่งลำแข้งตัวเอง

หมายถึง(สำ) ก. ช่วยตนเอง, อาศัยลำแข้งตัวเอง ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เพิก

หมายถึงว. เพ่อ, เพิ่ง, พึ่ง.
 พจนานุกรมไทย

บังอิง

หมายถึงน. พนัก. ก. อิง, พิง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด