ค้นเจอ 152 รายการ

พัน

หมายถึงว. เรียกจำนวน ๑๐ ร้อย. น. ตำแหน่งหัวหน้าทหารสมัยโบราณสูงกว่าหัวปาก, บรรดาศักดิ์ชั้นประทวนตํ่ากว่าหมื่น, ชื่อตำแหน่งหัวหน้านายเวรในกระทรวงมหาดไทยและกลาโหม, ยศทหารชั้นสัญญาบัตรรองจากนายพล.

พัน

หมายถึงก. วนรอบด้วยสิ่งที่เป็นเส้นสายหรือสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น เช่น พันคอ พันแผล เถาวัลย์พันกิ่งไม้, ม้วน เช่น พันไหมพรม, รัดโดยรอบ เช่น พันแข้ง, เกี่ยวกันไปมา, เกี่ยวกันยุ่งเหยิง, เช่น ด้ายพันกัน.

พันแข้งพันขา

หมายถึงก. เคล้าแข้งเคล้าขา เช่น ลูกแมวพันแข้งพันขา.

พันลือ,-พันลือ

หมายถึงว. ใช้เข้าคู่กับคำ พันลึก เป็น พันลึกพันลือ. (ดู พันลึก).

เรียว

หมายถึงน. สายสำหรับรั้งใบเรือ, เขียนว่า เลียว ก็มี. (จ. เลี่ยว = ผูก, มัด, พัน, วนเวียนคดเคี้ยว).

พันธน,พันธน-,พันธนะ

หมายถึง[พันทะนะ] น. การผูก, การมัด, การจำขัง; เครื่องผูก, เครื่องมัด, เครื่องจำ. (ป., ส.).

บรรดาศักดิ์

หมายถึง[บันดา-] น. ฐานันดรศักดิ์ที่พระราชทานแก่ข้าราชการหรือบุคคลทั่วไป แบ่งออกเป็น เจ้าพระยา พระยา พระ หลวง ขุน หมื่น พัน และทนาย โดยมีราชทินนามต่อท้าย เช่น เจ้าพระยายมราช พระยาพลเทพ.

พรรเอิญ

หมายถึง[พัน-] (โบ) ว. เผอิญ, ใช้ว่า เพอิญ ก็มี.

สัตภัณฑ์

หมายถึง[-พัน] น. ชื่อเชิงเทียน ทำเป็นแผงรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่วติดไม้กลึงเป็นเชิงเทียน ๗ เชิง กรอบมักทำเป็นรูปพญานาคเลื้อยลงมาคล้ายกรอบหน้าบัน.

พรรค,พรรค-,พรรค์

หมายถึง[พัก, พักคะ-, พัน] น. หมู่คนที่เข้ารวมกันเป็นพวกเป็นฝ่าย เช่น พรรคการเมือง, พวก เช่น คนพรรค์นั้น. (ส. วรฺค; ป. วคฺค).

พัญจน์

หมายถึง[พัน] น. การล่อลวง. (ป. วญฺจน).

พรรเหา

หมายถึง[พัน-] ว. มาก, ยิ่ง, พันเหา ก็ใช้ เช่น คือ เทพเพียงพันเหา. (สมุทรโฆษ).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ