ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ผวน, พรวน, พน,พน-, พนัส,พนัส-, แวน, สวน, สัตวา, ส่ำ
พวน
หมายถึงน. เชือกเกลียวขนาดใหญ่สำหรับใช้โยงเรือ เป็นต้น; แนว.
หมายถึงน. ชาวไทยพวกหนึ่ง เดิมมีถิ่นฐานอยู่ในประเทศลาว ส่วนหนึ่งได้อพยพมาตั้งถิ่นฐานอยู่ทางภาคกลางของประเทศไทย.
หมายถึงน. รวงข้าวที่นวดแล้วหรืออ้อยที่หีบครั้งที่ ๒.
ค่อน
หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.