ค้นเจอ 11 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา พลุก, จรวด, ระทา, พลุ

พลุ

หมายถึง[พฺลุ] น. ดอกไม้เพลิงชนิดหนึ่ง บรรจุดินปืนในกระบอกไม้ไผ่ เมื่อจุดมีเสียงระเบิดดังคล้ายเสียงปืน, โดยอนุโลมเรียกดอกไม้เพลิงอย่างอื่นที่จุดมีเสียงระเบิดดังเช่นนั้นว่า พลุ. ว. ฟุ, ฟ่าม, ไม่แน่น.

พลุ้น

หมายถึง[พฺลุ้น] ว. อ่อน (ใช้แก่มะพร้าวที่กะลายังไม่แข็ง).

พลุ่มพล่าม

หมายถึง[พฺลุ่มพฺล่าม] ว. ยุ่มย่าม, ซุ่มซ่าม, ตะกรุมตะกราม.

พลุ่ย

หมายถึง[พฺลุ่ย] ว. ง่าย, ลุ่ย, หลวมเข้าไป.

พลุก

หมายถึง[พฺลุก] น. งาช้าง. (ข. ภฺลุก).

พลุก

หมายถึง[พฺลุก] ว. พลุ่ง.

พลุ้ย

หมายถึง[พฺลุ้ย] ว. ยุ้ย, ยื่นออกมาอย่างท้องคนอ้วน, เช่น ท้องพลุ้ย พุงพลุ้ย.

พลุ่ง

หมายถึง[พฺลุ่ง] ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง.

พลุ่ก

หมายถึง[พฺลุ่ก] ว. พลุ่งขึ้นมา.

พลุกพล่าน

หมายถึง[พฺลุกพฺล่าน] ก. เกะกะ, ขวักไขว่, เกลื่อนกล่น. ว. อาการที่เคลื่อนไหวขวักไขว่ไม่เป็นระเบียบ เช่น เดินพลุกพล่าน วิ่งพลุกพล่าน แล่นพลุกพล่าน.

พลุ่งพล่าน

หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ