ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา ชำงือ, ชวร,ชวระ, เบียว, ป่าย, พลี, ฉลอง, โต้หลง, ส่วย, ป่วง, ป่วน
ป่วย
หมายถึงก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.
คำศัพท์ในโรงพยาบาล
ชำงือ
หมายถึง(โบ) ก. คิดเป็นทุกข์, วิตก, ป่วย, เป็นไข้, เป็นโรค, เช่น ตาชุ่มชื่นชำงือใจ. (ม. คำหลวง ฉกษัตริย์). (ข. ชํงื ว่า ความไข้, ออกจาก; ฌื ว่า เจ็บ, ไข้).
ชวร,ชวระ
หมายถึง[ชวน, ชะวะระ] (แบบ) น. ไข้, ความไข้. ก. เป็นไข้, ป่วย. (ส.; ป. ชร).
เบียว
หมายถึงป่วย ใช้ในลักษณะตรรกะป่วย แปลก ใช้ในลักษณะความคิดที่ผิดแปลก หรือพฤติกรรมที่ไม่ปกติ มาจากภาษาญี่ปุ่นว่า จูนิเบียว ( 中二病)
ผู้ป่วย
หมายถึงน. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า.
ผู้ป่วยใน
หมายถึงน. ผู้ป่วยที่พักรักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาล, คนไข้ใน ก็ว่า.
ผู้ป่วยนอก
หมายถึงน. ผู้ป่วยที่มารับการตรวจรักษาที่โรงพยาบาล แต่ไม่ได้นอนพักรักษาตัวในโรงพยาบาล, คนไข้นอก ก็ว่า.
คนไข้
หมายถึงน. ผู้ป่วย, ผู้บาดเจ็บ.
เสาะแสะ
หมายถึงว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, กระเสาะกระแสะ ก็ว่า.
กระเสาะกระแสะ
หมายถึงว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.
เฝ้าไข้
หมายถึงก. คอยดูแล ปรนนิบัติ พยาบาลผู้ป่วยไข้.
ล้มหมอนนอนเสื่อ
หมายถึงก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.
