ผลการค้นหา

ปุ้งกี๋

หมายถึงน. เครื่องสานรูปคล้ายเปลือกหอยแครง สำหรับใช้โกยดินเป็นต้น, บุ้งกี๋ ก็ว่า. (จ.).

ปุงลิงค์,ปุงลึงค์

หมายถึง(ไว) น. เพศของคำที่เป็นเพศชาย เช่น ปู่ ตา พ่อ ภิกษุ, ปุลลิงค์ หรือ ปุลลึงค์ ก็ว่า.

ปุบปับ,ปุ๊บปั๊บ

หมายถึงว. เสียงซึ่งเกิดจากอาการรีบร้อนลุกลนหรือเสียงที่แสดงอาการเช่นนั้น; อาการที่ทำโดยรีบร้อนทันทีทันใด, อาการที่เป็นไปโดยกะทันหัน เช่น ปุบปับก็ตาย.

ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ

หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).

ปุพพะภัททะ,บุรพภัทรบท

หมายถึง[-พัดทะ, บุบพะพัดทฺระบด, บุระพะพัดทฺระบด] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๕ มี ๒ ดวง เห็นเป็นรูปราชสีห์ตัวผู้หรือเพดานตอนหน้า, ดาวโปฐบท ดาวแรดตัวผู้ หรือ ดาวหัวเนื้อทราย ก็เรียก.

ปุ่ม

หมายถึงน. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง.

ปุ๋ย

หมายถึงว. อาการที่เชือกขาดไปโดยง่ายดาย เช่น ขาดปุ๋ย; อาการที่หลับง่ายดายอย่างสบาย เช่น หลับปุ๋ย.

ปุ๋ยอินทรีย์

หมายถึง[-อินซี] น. ปุ๋ยที่ได้จากพืชและซากสัตว์.

ปุรณะ

หมายถึง[ปุระนะ] ก. บูรณะ. (ส. ปูรณ).

ปุรพ,ปุรพ-

หมายถึง[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).

ปุรพษาฒ,บุรพอาษาฒ,บุพพาสาฬหะ

หมายถึง[-สาด, บุบพะอาสาด, บุระพะอาสาด, บุบพาสานหะ] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒๐ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปปากนกหรือช้างพลาย, ดาวสัปคับช้าง หรือ ดาวราชสีห์ตัวผู้ ก็เรียก.

ปุราณ

หมายถึงว. บุราณ, โบราณ. (ป., ส.).