ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กระทบ, ผทม, บรรทม, ประคบ, ประทม, อังฆาต, กระทั่ง, บรรจวบ, ประสบ, ฟัด
ประทบ
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
Wordy Guru แอปเดียว รวมทุกศัพท์
"ปรากฏ" กับ "ปรากฎ" คำไหนที่ถูกต้อง
คำไวพจน์ ไฟ - คำคล้าย ไฟ
คำไวพจน์ ดอกบัว | คำคล้าย ดอกบัว
กระทบ
หมายถึงก. โดน, ถูกต้อง, ปะทะ, พูดหรือทำให้กระเทือนไปถึงผู้อื่น เช่น พูดกระทบเขา ตีวัวกระทบคราด, ในบทกลอนใช้ว่า ทบ ก็มี เช่น ของ้าวทบปะทะกัน. (ตะเลงพ่าย), หรือว่า ประทบ ก็มี เช่น ประทบประทะอลวน. (ตะเลงพ่าย).
ประ,ประ-,ประ-
หมายถึง[ปฺระ] ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร เช่น ประทม เป็น บรรทม.
ทบ
หมายถึงก. พับเข้ามา เช่น ทบผ้า ทบเชือก, เพิ่มเข้า เช่น เอาเชือกมาทบเข้าอีกเส้นหนึ่ง, ลักษณนามเรียกสิ่งที่พับเข้ามาหรือเพิ่มเข้ามา เช่น ผ้าทบหนึ่ง ผ้า ๒ ทบ.
หมายถึง(กลอน) ก. กระทบ เช่น ของ้าวทบทะกัน. (ตะเลงพ่าย).
ประ
หมายถึง[ปฺระ] (ถิ่น-ปักษ์ใต้, มลายู) น. ลูกกระ. (ดู กระ ๒).
หมายถึง[ปฺระ] ก. ปะทะ เช่น ประหมัด, กระทบ, ระ, เช่น ผมประบ่า.
นักระ
หมายถึง[นักกฺระ] (แบบ) น. จระเข้. (ส.; ป. นกฺก).
หมายถึง[ปฺระ] ดู กระ ๓.
หมายถึง[ปฺระ] ก. ทำให้เป็นจุด ๆ เช่น ประไข่ปลา, ทำให้เป็นจุด ๆ หรือเม็ด ๆ ทั่วไปอย่างประแป้ง.
ปุระ
หมายถึงน. บุระ. (ป.).
ติระ
หมายถึง(แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).