ค้นเจอ 110 รายการ

บาก

หมายถึงก. ใช้สิ่งมีคมเช่นมีดหรือขวานเป็นต้นฟันสิ่งใดสิ่งหนึ่งเช่นต้นไม้ให้เป็นแผลเป็นรอยหรือเป็นทางเข้าไป, โดยปริยายหมายความว่า มุ่งหน้าไป เช่น อย่ารู้มากบากหนีแต่ที่ง่าย. (พาลีสอนน้อง).

บาจรีย์

หมายถึง[-จะรี] น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป. ปาจริย).

บาจิกา

หมายถึง(แบบ) น. แม่ครัว. (ป. ปาจิกา). (ดู บาจก).

บาซิลลัส

หมายถึงน. แบคทีเรียที่มีรูปร่างเป็นท่อน. (อ. bacillus).

บาดทะยัก

หมายถึงน. โรคที่เกิดจากตัวเชื้อโรคบาดทะยัก (Clostridium tetani) เข้าสู่แผล ทำให้มีอาการกระตุก และชักแข็ง หลังแอ่น โดยมากถึงตาย.

บาดแผล

หมายถึงน. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะถูกตีฟันทิ่มแทงเป็นต้น.

บาดหมาย

หมายถึง(โบ) น. บัตรหมาย.

บาแดง

หมายถึง(โบ) น. คนเดินหมาย, คนนำข่าวสาร, ผู้สื่อข่าว, นักการ; พนักงานตามคน, ตำแหน่งข้าราชการในสำนักพระราชวัง, ประแดง ก็ใช้.

บาต

หมายถึงก. ตก, ตกไป, มักใช้ประกอบหลังคำอื่น เช่น อสนีบาต = การตกแห่งสายฟ้า คือ ฟ้าผ่า, อุกกาบาต = การตกแห่งคบเพลิง คือ แสงสว่างที่ตกลงมาจากอากาศ. (ป. ปาต).

บาตรใหญ่

หมายถึงน. อำนาจที่ใช้ในทางข่มขี่, ใช้เข้าคู่กับ อำนาจ เป็น อำนาจบาตรใหญ่.

บาท

หมายถึงน. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๑๐๐ สตางค์ หรือ ๔ สลึง เท่ากับ ๑ บาท, อักษรย่อว่า บ.; เขียนตามวิธีโบราณดังนี้ (อักขระพิเศษ) หมายความว่า ๓ บาท; ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณี สำหรับกำหนดนํ้าหนักเท่ากับเงินหนัก ๑๕ กรัม.

บาท

หมายถึงน. ช่วงเวลาเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของชั่วโมง เท่ากับ ๖ นาที.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ