ผลการค้นหา

ที่รัก* *ที่รัก *ที่รัก*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 47 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ปริย,ปริย-, บีเยศ, ปริเยศ, ปิย,ปิย-, หวาน, ปรียะ,ปรียา, วรูถะ, ที่, เลนะ, เลณะ, นิวาส

ปริย,ปริย-

หมายถึง[ปฺริยะ-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
 พจนานุกรมไทย

ปริเยศ

หมายถึง[ปฺริเยด] (กลอน) ว. ที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

ปิย,ปิย-

หมายถึง[ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. (ป.).
 พจนานุกรมไทย

บีเยศ

หมายถึง(กลอน) ว. ที่รัก เช่น แถลงปางนฤนารถไท้สวรรคต ยงงมิ่งเมืองบนบี เยศเย้า. (ยวนพ่าย).
 พจนานุกรมไทย

หวาน

หมายถึงว. มีรสอย่างรสนํ้าตาล; เพราะ เช่น หวานหู เสียงหวาน, ชุ่มชื่น, ที่รัก เช่น หวานใจ; น่ารักชวนมอง เช่น หน้าหวาน; อ่อนสดใส ในคำว่า สีหวาน; (ปาก) ที่ทำได้ง่าย, ที่ทำได้สะดวก, เช่น เลขข้อนี้หวานมาก. ก. ชำรุดไม่กินเกลียวกัน ในคำว่า เกลียวหวาน.
 พจนานุกรมไทย

ที่รัก

หมายถึงน. คนรัก, คำแบบแสดงถึงความสุภาพ ความเคารพ ความนับถือเวลาพูดในที่ชุมนุมชนเป็นต้น เช่น พี่น้องที่รักทั้งหลาย หรือในจดหมายที่มีไปถึงผู้ที่คุ้นเคยกัน เช่น แดงที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

ปรียะ,ปรียา

หมายถึง[ปฺรี-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).
 พจนานุกรมไทย

สุดที่รัก

หมายถึงน. ผู้เป็นยอดรักหรือเป็นที่รักยิ่ง เช่น เธอเป็นสุดที่รักของผม. ว. ยอดรัก, ที่รักยิ่ง, เช่น ลูกสุดที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

ดวงสมร

หมายถึงน. หญิงที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

สายสวาท

หมายถึงน. ผู้เป็นที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

ดวงใจ,ดวงตา

หมายถึงน. คำเปรียบเทียบเรียกหญิงที่รักหรือลูกที่รัก.
 พจนานุกรมไทย

หัวรักหัวใคร่

หมายถึงว. ที่รักมาก เช่น ศิษย์หัวรักหัวใคร่.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด