ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา หมิ่น, ล่วงเกิน, ดูดำ, ประมาท, หยาม, เหยียดหยาม, ขี้หน้า
ดูหมิ่น
หมายถึง(กฎ) ก. ดูถูกเหยียดหยามผู้อื่น.
ดูหมิ่น,ดูหมิ่น,ดูหมิ่นถิ่นแคลน
หมายถึงก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะตํ่าต้อย หรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, หมิ่น ก็ว่า.
หมิ่น
หมายถึงก. แสดงกิริยาท่าทาง พูดจา หรือเขียนเป็นลายลักษณ์อักษร เป็นเชิงดูถูกว่ามีฐานะต่ำต้อยหรือไม่ดีจริงไม่เก่งจริงเป็นต้น, ดูหมิ่น หรือ ดูหมิ่นถิ่นแคลน ก็ว่า.
ล่วงเกิน
หมายถึงก. แสดงอาการเกินสมควรต่อผู้อื่นโดยล่วงจารีตประเพณีหรือจรรยามารยาทด้วยการลวนลาม ดูหมิ่น สบประมาท เป็นต้น เช่น ไม่ควรล่วงเกินพ่อแม่ด้วยกิริยาวาจาที่ไม่สุภาพ.
ดูดำ
หมายถึง(โบ) ก. ดูหมิ่น เช่น เปนม่ายชายดูดำ กุมเกษ กำแก้ผม ผลักล้มจมดินทราย แสร้งอวยอายอยดยศ. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์).
หยามน้ำหน้า
หมายถึงก. ดูหมิ่นเกียรติ, ดูหมิ่นศักดิ์ศรี.
ประมาท
หมายถึง[ปฺระหฺมาด] ก. ขาดความรอบคอบ, ขาดความระมัดระวังเพราะทะนงตัว, เช่น เวลาขับรถอย่าประมาท; ดูหมิ่น เช่น ประมาทฝีมือ. น. ความเลินเล่อ, การขาดความระมัดระวัง, เช่น ขับรถโดยประมาท; (กฎ) กระทำโดยปราศจากความระมัดระวังซึ่งบุคคลในภาวะเช่นนั้นจักต้องมีตามวิสัยและพฤติการณ์ และผู้กระทำอาจใช้ความระมัดระวังเช่นว่านั้นได้ แต่หาได้ใช้ให้เพียงพอไม่. (ส. ปฺรมาท; ป. ปมาท).
หยาม
หมายถึงก. ดูหมิ่น, ดูถูก.
เหยียดหยาม
หมายถึงก. ดูหมิ่น.
ขี้หน้า
หมายถึงน. หน้า (ใช้ในความหมั่นไส้ รังเกียจ หรือ ดูหมิ่น) เช่น เกลียดขี้หน้า ขายขี้หน้า.
อปมาน
หมายถึง[อะปะ-] น. การดูหมิ่น, การดูถูก. (ส.).
คาดหน้า
หมายถึงก. หมายหน้าเป็นเชิงดูหมิ่น.