ผลการค้นหา

ดื่ม* *ดื่ม *ดื่ม*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 76 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา กรึ๊บ, กิน, ก๊ง, สร,สร-,สร-, ดึ่ม, ด่อม, ดื่น, ดุ่ม,ดุ่ม ๆ, ชระดื่น

ดื่ม

หมายถึงก. กินของเหลวเช่นนํ้า.
 พจนานุกรมไทย

กรึ๊บ

หมายถึง[กฺรึ๊บ] ว. เสียงเกิดจากการกลืนของเหลวเช่นเหล้าอย่างรวดเร็ว, ลักษณนามเรียกการดื่มเหล้าอึกหนึ่ง ๆ ด้วยอาการอย่างนั้น เช่น ดื่มเหล้ากรึ๊บหนึ่ง ดื่มเหล้า ๒ กรึ๊บ. (ปาก) ก. ดื่ม (มักใช้แก่เหล้า).
 พจนานุกรมไทย

กิน

หมายถึงก. เคี้ยว เช่น กินหมาก, เคี้ยวกลืน เช่น กินข้าว, ดื่ม เช่น กินนํ้า, ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ; โดยปริยายหมายความว่าเปลือง เช่น กินเงิน กินเวลา, ทำให้หมดเปลือง เช่น รถกินนํ้ามัน หลอดไฟชนิดนี้กินไฟมาก; รับเอา เช่น กินสินบน, หารายได้โดยไม่สุจริต เช่น กินจอบกินเสียม; ชนะในการพนันบางอย่าง.
 พจนานุกรมไทย

ก๊ง

หมายถึง(ปาก) ก. ดื่ม (ใช้แก่เหล้า) เช่น ก๊งเหล้า. น. หน่วยตวงเหล้าโรงเป็นต้นตามวิธีประเพณี ๑ ก๊ง เท่ากับ ๕๐ ลูกบาศก์เซนติเมตร. (จ.).
 พจนานุกรมไทย

ปานีย,ปานีย-,ปานียะ

หมายถึง[ปานียะ-] ว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส.).
 พจนานุกรมไทย

บานียะ

หมายถึงว. ควรดื่ม, น่าดื่ม, ดื่มได้. (ป., ส. ปานีย).
 พจนานุกรมไทย

สหบาน

หมายถึงน. การดื่มร่วมกัน.
 พจนานุกรมไทย

ร่ำสุรา

หมายถึง(ปาก) ก. ดื่มสุราแล้วดื่มสุราเล่า.
 พจนานุกรมไทย

อาปานศาลา

หมายถึงน. ห้องเครื่องดื่ม. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

แก่ดีกรี

หมายถึง(ปาก) ว. ดื่มสุราหรือเมรัยมาก.
 พจนานุกรมไทย

มึก

หมายถึงก. กิริยาที่ดื่มเหล้าจนเมา; (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ดื่มอย่างกระหาย.
 พจนานุกรมไทย

บานมงคล

หมายถึง[บานนะมงคน] น. ชุมนุมดื่ม. (ส.).
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด