ผลการค้นหา

ค่อน* *ค่อน *ค่อน*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 28 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา ช่อน, ค่อ, คลอน, ข้อน, ทะแย, บ่อน, เบื้องต้น, เมี้ยน, ไมครอน

ค่อน

หมายถึงก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ.
 พจนานุกรมไทย

ค่อน

หมายถึงก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน ค่อนพวนขาดเปนทุ่น. (ตะเลงพ่าย); ตี, ทุบ, ข้อน ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

ค่อน

หมายถึงว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน.
 พจนานุกรมไทย

ข้อน

หมายถึงก. ตี, ทุบ, ค่อน ก็ใช้.
 พจนานุกรมไทย

ถากถาง

หมายถึงก. ค่อนว่า, มีเจตนาว่าให้เจ็บใจ.
 พจนานุกรมไทย

เยาะเย้ย

หมายถึงก. ค่อนว่าหรือแสดงกิริยาซ้ำเติมให้ได้อาย ให้ช้ำใจเจ็บใจ ให้โกรธ.
 พจนานุกรมไทย

ขอดค่อน

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ค่อนขอด ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ลอยดอก

หมายถึง(ปาก) ว. คำค่อนว่าผู้หญิงที่ประพฤติตัวไม่สมควร เช่นล่อหรือยั่วยวนผู้ชายในที่เปิดเผย.
 พจนานุกรมไทย

ขย่อน

หมายถึง[ขะหฺย่อน] ว. กระชั้น เช่น ครั้นไก่ขันขย่อนค่อนคืน. (มณีพิชัย).
 พจนานุกรมไทย

ค่อนขอด

หมายถึงก. ค่อนว่า, พูดแคะไค้ในเรื่องที่ไม่ดี, พูดให้เขาอายหรือเจ็บใจ, ยกความชั่วขึ้นมาว่าให้เจ็บใจ, ขอดค่อน ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

ควักค้อน

หมายถึง[คฺวัก-] (กลอน) ก. ค้อนจนหน้าควํ่า เช่น ขืนจะมาควักค้อนค่อนว่า เงาะของข้าเคยใส่ทำไมสิ. (สังข์ทอง), ค้อนควัก ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

กลาง

หมายถึง[กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สำนักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด