ผลการค้นหา

คอย

หมายถึงน. หอสูงสำหรับดูเหตุการณ์ เรียกว่า หอคอย.

คอยที

หมายถึงก. รอโอกาส.

คอยล์

หมายถึงน. อุปกรณ์ไฟฟ้าชนิดหนึ่งซึ่งใช้ประกอบกับเครื่องยนต์ของรถยนต์ ทำหน้าที่แปลงไฟฟ้าแรงตํ่าจากแบตเตอรี่ให้เป็นไฟฟ้าแรงสูง เพื่อก่อให้เกิดประกายไฟฟ้าที่เขี้ยวหัวเทียน. (อ. ignition coil).

คอยเหตุ

หมายถึงก. ระวังเหตุการณ์.

คอย

หมายถึงก. มุ่งรออยู่, รอ; เฝ้า, เฝ้าดู, เช่น คอยจับผิด.

คอยท่า

หมายถึงก. รอคอย.