ผลการค้นหา

คล้อง* *คล้อง *คล้อง*
คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 42 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา บง, สวม, จำนอง, เวี่ย, เวี่ยว, บัพ, บ่าย, ป่อง, เป็นไฟ, กลอย

คล้อง

หมายถึง[คฺล้อง] ก. เอาของที่มีลักษณะเป็นเส้น เป็นวงหรือเป็นบ่วง คาด เกี่ยว หรือสวมสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้า เช่น ผ้าคล้องคอ คล้องพวงมาลัย คล้องช้าง, เอาของที่เป็นวงหรือโค้งเกี่ยวหรือเกี่ยวกัน เช่น ลูกโซ่คล้องกัน คล้องแขน, รับกัน เช่น ชื่อคล้องกัน.
 พจนานุกรมไทย

บง

หมายถึงก. คล้อง, ห่ม, เช่น บงบ่าเฉวียง. (ม. คำหลวง จุลพน). (ข. บงกอ ว่า คล้องคอ).
 พจนานุกรมไทย

เวี่ย

หมายถึง(กลอน) ก. คล้อง, ทัดไว้, เวี่ยว ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

เวี่ยว

หมายถึง(กลอน) ก. คล้อง, ทัดไว้, เวี่ย ก็ว่า.
 พจนานุกรมไทย

สวม

หมายถึงก. กิริยาที่เอาของที่เป็นโพรงเป็นวงเป็นต้นครอบลงบนอีกสิ่งหนึ่ง เช่น สวมชฎา สวมหมวก เกี้ยวสวมจุก, คล้อง เช่น สวมพวงมาลัย, นุ่ง ในคำว่า สวมกางเกง, ใส่ เช่น สวมเสื้อ สวมรองเท้า; เข้าแทนที่ เช่น สวมตำแหน่ง.
 พจนานุกรมไทย

จำนอง

หมายถึงก. ผูก, คล้อง, หมายไว้, กำหนด, จำไว้, (โบ; กลอน) ประพันธ์, แต่ง, เช่น จึ่งจำนองโคลงอ้าง ถวายแด่บพิตรเจ้าช้าง. (ลอ). (กฎ) น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้จำนอง เอาทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับจำนอง เพื่อเป็นประกันการชำระหนี้ โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง. (แผลงมาจาก จอง).
 พจนานุกรมไทย

ห่วงคล้องคอ

หมายถึงน. ความรับผิดชอบที่ผูกพันอยู่.
 พจนานุกรมไทย

ควงแขน

หมายถึงก. เอาแขนคล้องกัน.
 พจนานุกรมไทย

บ่วงบาศ

หมายถึงน. บ่วงสำหรับโยนไปคล้อง.
 พจนานุกรมไทย

หาห่วงมาคล้องคอ

หมายถึง(สำ) ก. รนหาภาระผูกพันมาใส่ตน.
 พจนานุกรมไทย

โพน

หมายถึงน. วิธีคล้องช้างเถื่อน คือ เอาช้างต่อไปเที่ยวต้อนคล้องเอา.
 พจนานุกรมไทย

สายโยก

หมายถึงน. สายถลกบาตรสำหรับคล้องที่ไหล่.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด