ผลการค้นหา

ขู่

หมายถึงก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.

สำทับ

หมายถึงก. ยํ้า, กำชับ, เช่น เขาสั่งให้ทำงานแล้วสำทับว่าต้องเสร็จใน ๓ วัน, ซ้ำเติม เช่น ลูกถูกแม่ตีแล้วพ่อยังสำทับว่าถ้าทำอีกก็จะถูกตีอีก, ขู่ เช่น ผู้ร้ายสำทับว่า อย่าไปบอกตำรวจมิฉะนั้นจะฆ่าปิดปาก.

ตะคอก

หมายถึงก. ตวาด, ขู่เสียงดัง.

ฟ่อ,ฟ้อ,ฟ้อ

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างงูเห่าขู่.

ตีป่าให้เสือกลัว

หมายถึง(สำ) ก. ขู่ให้กลัว.

คำราม

หมายถึงก. ทำเสียงขู่ เช่น เสือคำราม.

แยกเขี้ยว

หมายถึงก. เผยอริมฝีปากให้เห็นเขี้ยวด้วยอาการโกรธหรือขู่ เช่น เสือแยกเขี้ยว, (ปาก) โดยปริยายหมายถึงพูดด้วยความโกรธหรือขู่.

แหม่

หมายถึง[แหฺม่] ว. เสียงขู่เด็กเล็ก ๆ ให้กลัว.

แง่ง,แง่ง,แง่ง ๆ

หมายถึงว. เสียงขู่ของหมาเมื่อจะกัดกันในเวลาแย่งอาหารกันเป็นต้น.

ยิ้มแสยะ

หมายถึงก. ยิ้มแบะปากแยกเขี้ยวเป็นการขู่ขวัญให้เกรงกลัวหรือขู่ว่าจะทำร้าย.

ปฏิรพ

หมายถึง[-รบ] (แบบ) ก. ส่งเสียงเอาชัย, ร้องดัง, ร้องขู่. (ป. ปฏิรว).

ตวาด

หมายถึง[ตะหฺวาด] ก. ขู่เต็มเสียง, คุกคามด้วยแผดเสียง, พูดเสียงดังด้วยความโกรธ.