ค้นเจอ 36 รายการ

ขี้ผึ้ง

หมายถึงน. รังผึ้งที่เอามาหุงใช้ในการต่าง ๆ เช่น ทำเทียน ทำสีผึ้ง.

ขี้ผึ้ง

หมายถึงดู เต่าเหลือง.

มธุเศษ

หมายถึงน. ขี้ผึ้ง. (ส.).

เต่าเหลือง

หมายถึงน. ชื่อเต่าบกชนิด Indotestudo elongata ในวงศ์ Testudinidae กระดองสีเหลืองคล้ายสีขี้ผึ้ง ตัวยาวประมาณ ๒๕ เซนติเมตร กินพืช, ขี้ผึ้ง เทียน หรือ แขนง ก็เรียก.

หุงขี้ผึ้ง

หมายถึงก. เอาขี้ผึ้งแท้ผสมกับหัวกะทิหรือน้ำมันมะพร้าวเป็นต้นแล้วเคี่ยวกับใบเตยหรือดอกไม้บางชนิด เช่น ดอกมะลิ ดอกกระดังงา สำหรับใช้สีปากเพื่อกันน้ำหมากเลอะริมฝีปากหรือเพื่อป้องกันริมฝีปากแตก.

สูญขี้ผึ้ง

หมายถึงน. กรรมวิธีหนึ่งในการหล่อโลหะ ใช้ขี้ผึ้งพอกหุ้มแกนทรายให้เป็นหุ่น แล้วทาไล้ด้วยดินเหนียวผสมขี้วัวและน้ำ จึงเข้าดินเป็นพิมพ์ นำไปเผาไฟสำรอกขี้ผึ้งให้ละลายออกจากพิมพ์ จากนี้เทโลหะหลอมเหลวเข้าแทนที่ขี้ผึ้ง.

ยาขี้ผึ้ง

หมายถึงน. ยาที่มีลักษณะเป็นขี้ผึ้งหรือครีม ใช้ทาแก้โรคผิวหนังเป็นต้น.

หุ่นขี้ผึ้ง

หมายถึงน. หุ่นที่ทำด้วยขี้ผึ้งเป็นต้น มักทำเป็นรูปคนที่มีชื่อเสียง สวมใส่เสื้อผ้า มองดูคล้ายคนจริง ๆ.

น้ำตาเทียน

หมายถึงน. ขี้ผึ้งซึ่งไหลออกจากเทียนเวลาจุด.

กอเอี๊ยะ

หมายถึงน. ขี้ผึ้งปิดแผลชนิดหนึ่งแบบจีน. (จ.).

ขาง

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. อัง, ทำให้ร้อน, ทำให้สุก, เช่น เอาขี้ผึ้งไปขางไฟ ว่า เอาขี้ผึ้งไปอังไฟ.

ยาหม่อง

หมายถึงน. ยาขี้ผึ้งชนิดหนึ่ง ใช้ทา นวด เป็นต้น.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ