ค้นเจอ 53 รายการ

ยกเก็จ

หมายถึงก. ทำเก็จให้ยื่นออกมาจากฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน, คู่กับ ย่อเก็จ.

กำแพง

หมายถึงน. เครื่องกั้น เครื่องล้อม ที่ก่อด้วยอิฐ ดิน หรือ หิน เป็นต้น. (ข. กํแพง).

ย่อเก็จ

หมายถึงก. ทำเก็จให้ลึกเข้าไปในฝาผนัง กำแพง ฐาน หรือเชิงกลอน, คู่กับ ยกเก็จ.

เขื่อน

หมายถึงน. เครื่องป้องกันไม่ให้ดินริมนํ้าพัง, สิ่งที่สร้างขึ้นขวางกั้นลำนํ้า เพื่อกักเก็บน้ำไว้ใช้ประโยชน์ในทางชลประทานเป็นต้น เช่น เขื่อนเจ้าพระยา, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น กำแพงดินหรืออิฐที่ล้อมรอบต้นโพธิ์; (โบ) รั้ว, กำแพง, คันดินกันตลิ่งพัง, เช่น ปิดประตูเมืองลง เขื่อนขว้าง. (ยวนพ่าย).

เทียง

หมายถึง(โบ) น. กำแพง เช่น เทียงผา ว่า กำแพงหิน.

เวียง

หมายถึงน. เมืองที่มีกำแพงล้อม.

ช่องกุด

หมายถึงน. ประตูแบบมียอดที่เจาะกำแพงเมืองหรือกำแพงวังชั้นนอกเป็นทางเข้าออก.

กำแพงมีหูประตูมีตา

หมายถึง(สำ) น. การที่จะพูดหรือทำอะไร ให้ระมัดระวัง แม้จะเป็นความลับเพียงไรก็อาจมีคนล่วงรู้ได้.

กำแพงมีหูประตูมีช่อง

หมายถึง(สำ) น. การที่จะพูดหรือทำอะไร ให้ระมัดระวัง แม้จะเป็นความลับเพียงไรก็อาจมีคนล่วงรู้ได้.

ใบสอ

หมายถึงน. ใบเสมาบนกำแพงเมือง.

ภิตติ

หมายถึงน. ฝาเรือน, กำแพง. (ป., ส.).

ช่องตีนกา

หมายถึงน. ช่องอิฐโปร่งหรือที่ก่อเป็นช่องลึกรูปกากบาทใต้แนวใบเสมาของกำแพงเมืองหรือกำแพงวัง.

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ