ตัวกรองผลการค้นหา
หรือคุณกำลังค้นหา กรีส, กรีษ, กราด, กรีด, กราด,-กราด, ตะวันออกใกล้, กราย, กรี
กรี๊ดกร๊าด
หมายถึงว. อาการที่เปล่งเสียงร้องอุทานแสดงความพอใจเป็นต้น.
กรี
หมายถึง[กะรี] (แบบ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. (ม. คำหลวง มหาราช).
หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.
กรีฑาภิรมย์
หมายถึงว. น่ารื่นรมย์ยิ่งในกรีฑา, (โบ) ใช้ว่า กรีธา ก็มี เช่น แห่งอรอาตมชายา อันกรีธาภิรมย์. (ม. คำหลวง ทศพร).
กรีฑารมย์
หมายถึงว. เป็นที่ยินดีในกรีฑา เช่น สองท้าวเสมอกัน และควรที่กรีฑารมย์. (สมุทรโฆษ).
กรีด
หมายถึง[กฺรีด] ก. มีท่วงท่าที่มีลีลางดงามอย่างละครรำ.
กรีดน้ำตา
หมายถึงว. เช็ดน้ำตาด้วยนิ้วอย่างละครรำ, โดยปริยายเป็นคำแสดงความหมั่นไส้ว่าแสร้งร้องไห้ทำให้ดูน่าสงสาร เช่น เรื่องแค่นี้มานั่งกรีดน้ำตาอยู่ได้.
กรีธา
หมายถึง[กฺรีทา] ก. เคลื่อน, ยก, เดินทางเป็นหมู่เป็นกระบวน, (ใช้ในการยกทัพ).
กรีธาพล
หมายถึงก. รวมพลเข้าเป็นกระบวน.
กรีษ
หมายถึง[กะหฺรีด] (แบบ) น. คูถ, อุจจาระ, ขี้. (ส.; ป. กรีส).
กรีฑากร
หมายถึงก. ทำกรีฑา เช่น ปางกรีฑากร อนงค์ในแท่นทอง. (สมุทรโฆษ).
กรีฑาสถาน
หมายถึงน. สถานที่เล่นกีฬา.