ผลการค้นหา

กังไส

หมายถึงน. เครื่องถ้วยปั้นที่ทำมาจากแคว้นเกียงสีในประเทศจีน.

น้ำแข็งไส

หมายถึงน. น้ำแข็งที่ได้จากการไสก้อนน้ำแข็งไปบนเครื่องไส มีลักษณะเป็นเกล็ดฝอย.

ไส

หมายถึงก. เสือกไป, ผลักไป, ส่งไป, รุนไป, ดันไป.

กระไส

หมายถึงน. ทราย เช่น สีคงคาขุ่นเป็นเปือกเทือกกระไส. (ม. กาพย์ วนปเวสน์), ประทับทอดจอดอ่าวเข้าไม่ได้ โขดกระไสติดช่องร่องวิถี. (นิ. เกาะแก้วกัลกตา).

ไส

หมายถึง(โบ) น. เรียกลูกชายคนที่ ๔ ว่า ลูกไส.

ปิไส

หมายถึงน. โล่หวาย.

ฝรั่งกังไส

หมายถึงน. เครื่องลายครามซึ่งมีลายที่ฝรั่งทำเอาแบบอย่างจีน, โดยปริยายหมายถึงคนที่วางท่าเป็นฝรั่ง.

เสือกไส

หมายถึงก. ส่งไปที่อื่นเพื่อให้พ้นไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไล่ส่ง เป็น เสือกไสไล่ส่ง.