ตัวกรองผลการค้นหา
หมากไข่หำ
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน, พายัพ) น. ลูกอัณฑะ, หำ หรือ ไข่หำ ก็เรียก.
ก๊าซไข่เน่า
หมายถึงน. แก๊สพิษชนิดหนึ่ง มีกลิ่นเหม็นเหมือนไข่เน่า มีสูตร H2S เกิดขึ้นจากการเสื่อมสลายของสารอินทรีย์ที่ประกอบด้วยกำมะถัน ในธรรมชาติมักมีปรากฏละลายอยู่ในบ่อนํ้าร้อนและในแหล่งนํ้าแร่บางแห่ง. (อ. hydrogen sulphide).
กาฟักไข่
หมายถึงน. ชื่อการเล่นอย่างหนึ่ง ผู้เล่นหาไม้หรือของอื่นมาคนละชิ้นสมมุติเป็นไข่ มอบให้แก่ผู้ที่ถูกจับสลาก สมมุติเป็นกา ผู้เป็นการักษาสิ่งนั้นไว้ในวงเขตที่กำหนด ผู้เล่นนอกนั้นคอยลักไข่.
ไข่ตายโคม
หมายถึงน. ไข่ที่ตัวตายในระหว่างฟัก.
ไข่น้ำค้าง
หมายถึงน. ไข่ขาวส่วนที่เป็นนํ้าใส ๆ ที่ติดอยู่กับเปลือกด้านป้าน.
ไข่ในหิน
หมายถึง(สำ) น. ของที่ต้องระมัดระวังทะนุถนอมอย่างยิ่ง.
ไข่พอก
หมายถึงน. ไข่เค็ม.
ไข่แมงดา
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งลักษณะอย่างทองหยอดเม็ดเล็ก ๆ ใช้โรยหน้าข้าวเหนียวกระทงหรือข้าวเหนียวตัด.
ไข่เยี่ยวม้า
หมายถึงน. ไข่แช่นํ้าด่าง, ไข่สำเภา ก็เรียก.
ใส่ไข่
หมายถึง(สำ) อาการที่พูดขยายความให้เกินความจริง, ใส่สีสัน หรือ ใส่สีใส่สัน ก็ว่า.
เกลียดตัวกินไข่
หมายถึง(สำ) ก. เกลียดตัวเขา แต่อยากได้ผลประโยชน์จากเขา, มักใช้เข้าคู่กับ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง ว่า เกลียดตัวกินไข่ เกลียดปลาไหลกินนํ้าแกง.
ไข่
หมายถึงน. ตัวสืบพันธุ์ประกอบด้วยเซลล์สืบพันธุ์เพศเมีย อาหาร และสิ่งห่อหุ้มซึ่งอาจจะเป็นไข่ขาว วุ้น เยื่อถุงไข่ หรือเปลือก ส่วนมากมีรูปร่างกลม จะมีตัวอ่อนภายในหรือไม่ก็ได้, ฟอง ก็เรียก, ลักษณนามเรียก ฟอง ลูก หรือ ใบ; เรียกสิ่งที่เป็นเม็ดกลม ๆ เล็ก ๆ ที่มีอยู่ตามใบไม้บางชนิด เช่น ไข่ชะอม ไข่ปรง; (ปาก) ลูกอัณฑะ. ก. ตกฟอง เช่น แม่ไก่ไข่ออกมา ๓ ฟอง.