ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 20 รายการ

วงแหวน

หมายถึง[-แหฺวน] น. โลหะหรือแผ่นหนังเป็นต้นที่ทำเป็นรูปแหวนสำหรับรองอย่างที่หัวสลักเกลียวหรือที่เพลา เพื่อกันสึกหรอหรือเพื่อให้กระชับแน่น, มักเรียกว่า แหวน, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถนนวงแหวน พื้นที่วงแหวน.
 พจนานุกรมไทย

ศิษย์หัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ศิษย์ที่ครูบาอาจารย์รักใคร่เอ็นดูมาก.
 พจนานุกรมไทย

ลูกหัวแก้วหัวแหวน

หมายถึงน. ลูกที่พ่อแม่โปรดปรานมากที่สุด.
 พจนานุกรมไทย

แหว

หมายถึง[แหฺว] ว. ลักษณะของเสียงดังที่แสดงอาการดุ. ก. แผดเสียงดุ.
 พจนานุกรมไทย

แหวกว่าย

หมายถึงก. เคลื่อนไปโดยอาศัยกำลังแขน ขาหรือครีบ หาง แหวกไปในน้ำหรือในอากาศ, โดยปริยายหมายถึงเวียนว่ายตายเกิด ในความว่า แหวกว่ายตายเกิดในวัฏสงสาร.
 พจนานุกรมไทย

แหวด

หมายถึง[แหฺวด] น. ชื่อเรือแจวชนิดหนึ่ง มีเก๋งรูปยาว ๆ ท้ายโตและสูง เรียก เรือแหวด.
 พจนานุกรมไทย

แหวนหัว

หมายถึงน. แหวนที่ฝังพลอยเม็ดใหญ่เม็ดเดียวนูนขึ้น.
 พจนานุกรมไทย

แหวะ

หมายถึง[แหฺวะ] ก. เอาสิ่งที่มีคมกรีดให้เป็นช่องตามที่ต้องการ เช่น แหวะท้องปลา; อาการที่เด็กเล็ก ๆ สำรอกอาหารหรือยาออกมา. น. อาหารหรือยาที่ล้นกระเพาะเด็กเล็ก ๆ ออกมาทางปาก.
 พจนานุกรมไทย

ผักคราด,ผักคราดหัวแหวน

หมายถึงดู คราด ๒.
 พจนานุกรมไทย

ตาแหวน

หมายถึงน. ตาที่มีเส้นสีขาวหรือสีงาช้างเวียนรอบขอบตาดำ (มักใช้แก่ม้า วัว ควาย).
 พจนานุกรมไทย

หัวแหวน

หมายถึง[-แหฺวน] น. ผักคราดหัวแหวน. (ดู คราด ๒).
 พจนานุกรมไทย

แหวก

หมายถึง[แหฺวก] ก. แยกให้เป็นช่อง, แยกสิ่งที่ปิดบังหรือกีดขวางให้เป็นช่องทาง เช่น แหวกม่าน แหวกหญ้า แหวกผม; ฝ่าสิ่งที่กีดขวางเข้ามาหรือออกไป เช่น แหวกวงล้อมข้าศึก.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด