ค้นเจอ 6 รายการ

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้เขาแตกกัน เช่น ยุแหย่ให้เขาแตกสามัคคี.

กระเย้อกระแหย่ง

หมายถึง[-แหฺย่ง] ก. เขย่งแล้วเขย่งอีก, โดยปริยายหมายความว่า พยายามจะให้ได้สิ่งที่สุดเอื้อม, ขะเย้อแขย่ง ก็ว่า.

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

แหย่

หมายถึง[แหฺย่] ก. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป; เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้; ลองดูชั้นเชิง.

แหย่ง

หมายถึง[แหฺย่ง] น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.

กระแหย่ง

หมายถึง[-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ