ตัวกรองผลการค้นหา
เคราแพะ
หมายถึงน. เคราใต้คางที่ไว้ยาวเรียวแหลมคล้ายขนใต้คางของแพะ, เรียกคางที่ไว้เคราเช่นนั้นว่า คางแพะ.
แพะ
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Capra hircus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ขนาดกลาง มีความอดทน แข็งแรง และทนทานต่อโรคได้ดีกว่าสัตว์กีบคู่อื่น ๆ สามารถปีนป่ายที่สูงโดยเฉพาะโขดหินหรือภูเขาได้ดี ขนหยาบสีดำ ขาว หรือนํ้าตาล มีเขา ๑ คู่ ตัวผู้มีเครา หางสั้น; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์เชษฐา มี ๑๔ ดวง, ดาวงาช้าง ดาวช้างใหญ่ ดาวคอนาค หรือ ดาวเชษฐะ ก็เรียก.
หมายถึงน. ป่าแพะ. (ดู ป่าแพะ).
แพะโลม
หมายถึงก. พูดเกี้ยว, พูดเลียบเคียงทางชู้สาว, แพละโลม หรือ แทะโลม ก็ว่า.
กะหำแพะ
หมายถึงน. ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L..
ได้ทีขี่แพะไล่
หมายถึง(สำ) ก. ซํ้าเติมเมื่อผู้อื่นเพลี่ยงพลํ้าลง.
จับแพะชนแกะ
หมายถึงก. ทำอย่างขอไปที ไม่ได้อย่างนี้ก็เอาอย่างนั้นเข้าแทนเพื่อให้ลุล่วงไป.
ป่าแพะ
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ป่าละเมาะ.
แพะรับบาป
หมายถึง(สำ) น. คนที่รับเคราะห์กรรมแทนผู้อื่นที่ทำกรรมนั้น.