ผลการค้นหา

ข้อเหวี่ยง

หมายถึงน. ส่วนที่ต่อเพลา โดยมากมีลักษณะงอ สำหรับรับกำลังดันหรือกำลังฉุดให้เพลาหมุนรอบ ๆ, ภาษาปากว่า ข้อเสือ. (อ. crank).

วัดเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, ปานกัน.

พอวัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

เหวี่ยง

หมายถึง[เหฺวี่ยง] ก. ซัดเบี่ยงไป.

พอฟัด,พอฟัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้ เช่น เขามีฝีมือพอฟัดพอเหวี่ยงกัน, พอวัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

หัวฟัดหัวเหวี่ยง

หมายถึงว. อาการที่โกรธจัด เช่น เขาโกรธจัด เดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป.

แรงเหวี่ยง

หมายถึง(ปาก) น. แรงหนีศูนย์กลาง.

สุดเหวี่ยง

หมายถึงว. เต็มที่ เช่น สนุกจนสุดเหวี่ยง.