ผลการค้นหา

คำไทยคำศัพท์/สำนวน ทั้งหมดบทความ
ค้นเจอ 6 รายการ

 หรือคุณกำลังค้นหา เอื่อย,เอื่อย ๆ, เมลื่อย, ระเรื่อย, เร่อ, เรื่อย,เรื่อย ๆ, ฉะเฉื่อย, เลื่อย, ปื้น, เลื่อยชักไม้, อก, หย่อย,หย่อย ๆ

หัวขี้เลื่อย

หมายถึงว. โง่, มีปัญญาทึบ.
 พจนานุกรมไทย

คลองเลื่อย

หมายถึงน. ร่องไม้ที่เลื่อยเลื่อยเข้าไป, แนวฟันของเลื่อย.
 พจนานุกรมไทย

ฟันเลื่อย

หมายถึงน. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา.
 พจนานุกรมไทย

คัดคลองเลื่อย

หมายถึงก. ดัดฟันเลื่อยให้เบนออกจากแนว โดยดัดฟันหนึ่งเว้นฟันหนึ่งจนตลอดทั้งตัวเลื่อยแล้วจึงดัดฟันที่เว้นไว้ให้เบนออกทางด้านตรงข้ามกับฟันที่ได้ดัดไว้แล้ว.
 พจนานุกรมไทย

โรงเลื่อย

หมายถึงน. สถานที่เลื่อยซุงแปรรูปให้เป็นแผ่นกระดานเป็นต้น, ถ้าใช้เลื่อยด้วยเลื่อยจักรวงเดือน เรียกว่า โรงเลื่อยจักร หรือเรียกสั้น ๆ ว่า โรงเลื่อย.
 พจนานุกรมไทย

เลื่อย

หมายถึงน. เครื่องมือสำหรับตัด มีหลายชนิด ใบเลื่อยทำด้วยเหล็กกล้า ด้านที่ใช้เลื่อยมีคมเป็นฟันจัก ๆ. ก. ตัดด้วยเลื่อย.
 พจนานุกรมไทย

 คำไทย ศัพท์มาใหม่ สแลง จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด